Korespondencja Skamandrytów

(1906-1974), powieściopisarz, publicysta (zob. biogram: WPPiBL, t. 7). W dwudziestoleciu międzywojennym pod pseudonimem Marek Romański publikował liczne powieści kryminalne, które stały się domeną jego twórczości. Obywał też podróże reporterskie do Meksyku i na Kubę; na przełomie 1935/36 roku ogłaszał w „Gońcu Warszawskim” korespondencje wojenne z frontu włosko-abisyńskiego. W czasie okupacji przebywał w Warszawie i współpracował z departamentem prasy Delegatury Rządu RP na Kraj. W 1944 roku przedostał się na Węgry; aresztowany i zesłany na roboty przymusowe do Dolnej Bawarii, zbiegł do Włoch i wstąpił do 2. Korpusu. Po demobilizacji przebywał w Londynie; publikował w tym czasie broszury polityczne pod właściwym nazwiskiem, m.in. Dlaczego nie wracamy (Londyn 1946), Nie! Nie! Nigdy! (Rzym, Londyn 1946), W sprawie polskiej emigracji (Rzym 1946), Stanisław Mikołajczyk. Słowo i czyn (Londyn 1948). Około 1950 r. przeniósł się do Argentyny. Od 1961 r. był redaktorem tygodnika „Głos Polski”, wydawanego w Buenos Aires przez Związek Polaków w Argentynie. Zob. Adam Nasielski, Marek Romański, „Kultura”, Paryż 1975, nr 4. (Beata Dorosz)

Korespondencja Marii Dąbrowskiej i Anny Kowalskiej

(1906–1974), prozaik, publicysta, dziennikarz. W latach dwudziestych współpracował z pismami socjalistycznymi, w latach 1935–1936 był korespondentem wojennym z Abisynii. Popularność przed wojną przyniosły mu powieści kryminalne. Podczas okupacji niemieckiej mieszkał w Warszawie; współpracował z departamentem prasy Delegatury Rządu RP na Kraj. W 1944 r. przedostał się na Węgry, gdzie został aresztowany przez Niemców i zesłany na przymusowe roboty do obozu w Dolnej Bawarii. Uciekł do Włoch i wstąpił do 2 Korpusu Polskiego. Po demobilizacji zatrzymał się w Londynie, w 1950 r. przeprowadził się do Buenos Aires. Opublikował m. in. Mord na Placu Trzech Krzyży (1930), Tajemnica kanału La Manche (1930), Koniec Sherlocka Holmesa (1932). (Sylwia Chwedroczuk)