(1881–1941), chemik, specjalista w dziedzinie technologii przeróbki ropy naftowej. Był dyrektorem rafinerii nafty „Polmin” w Drohobyczu. W 1924 r. został profesorem Politechniki Lwowskiej, kierował Katedrą Technologii Nafty i Gazów Ziemnych. Opracował m.in. nowe technologie przeróbki ropy naftowej, które znalazły zastosowanie w Polsce, Rumunii i Meksyku. W okresie okupacji sowieckiej prowadził działalność naukową. Należał m.in. do rady miejskiej ówczesnego Lwowa. Po zajęciu miasta przez Niemców został aresztowany w nocy z 3 na 4 lipca 1941 r. wraz z grupą polskich profesorów i tej samej nocy rozstrzelany na Wzgórzach Wuleckich.