Z d. Neyman (1909–1945), chemiczka. W 1932 r. ukończyła wydział chemiczny na Politechnice Lwowskiej. W następnych latach pracowała kolejno w Katedrze Chemii Ogólnej, Katedrze Chemii Nieorganicznej i Katedrze Technologii Nafty i Gazów Ziemnych Politechniki Lwowskiej (od okupacji w 1939 r. pn. Lwowskiego Instytutu Politechnicznego), przyczyniając się do znaczących osiągnięć naukowych placówki. W latach 1941–1944 pracowała w fabryce farmaceutyczne „Laokoon”. W 1944 r. ponownie podjęła pracę w Lwowskim Instytucie Politechnicznym. Po przyjeździe do Polski w 1945 r. habilitowała się na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, następnie kierowała Katedrą Technologii Nafty i Paliw Płynnych na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej. Popełniła samobójstwo 22 listopada 1945 r.