Właśc. Maksymilian Akst (1889–1945), prozaik, krytyk literacki, publicysta. W 1914 r. był współzałożycielem i sekretarzem redakcji pism „Widnokrąg”. Podczas i wojny światowej służył w wojsku rosyjskim. W latach 1926– 1932 był kierownikiem literackim Polskiego Radia. Od 1934 r., razem z Wacławem Sieroszewskim, Tytusem Filipowiczem i Ferdynandem Goetlem zarządzał konsorcjum filmowym „Panta-Film”. Opublikował tom nowel Płomienie u brzegów (1920) i szkic Polityka zagraniczna Sowietów (1920). Pod koniec listopada 1945 r. został dyrektorem Departamenu Literatury i Książki w MKiS; zmarł nagle na zawał w kilka dni później.