Przedmowá dwu Báránów o jednej głowie.
Długośmy tu niemymi stali ná tym rogu,
Już nam duch ustá otwárł, chwáłá Pánu Bogu.
Którzy idą do Rzymá, powiedzcie te cudá,
Iż już kámienie woła
[1]
nawiązanie do Ewangelii wg Łukasza (19, 40)
do wszystkiego ludá.
Powiedzcie też tám brátu zwłaszczá Páskwillowi
[2]
Nawiązanie do stojącej w Rzymie antycznej rzeżby (I w. p.n.e.) nazywanej Pasquino, której postument służył od XVI wieku jako słup ogłoszeniowy, wieszano tam również anonimowe pamflety (stąd paszkwil). Zob. Wikipedia h. Paquino.
,
Iż w Krákowie powstáli już prorocy nowi.
Będziemy społu wołá
ć i roześlem wici,
Iż Pan Bóg świát záwiesił ná cieniuchnej nici:
Ledá kiedy sie urwie, niech sie ostrzegáją,
Pewny koniec już świátá w rychłym czásie máją.
Wołáją Odmieńcowie, dzicy Sátyrowie,
Po chwili będą wołáć i leśni kotowie.
Wołáją pustelnicy i my też wołajmy,
A ludzie nieopátrzne pilnie przestrzegajmy.