Gęśl Cżwarta.
AVREA MEDIOCRITAS.
NIedbałem o zbytnie złoto/
Alem Bogá prośił o to/
Bych żyiąc miał z gębę chlebá/
Po śmierći nieminął Niebá/
Ktemu dobrzy przyiaćiele/
Bywáli w mym domu śmiele.
O zbytnie ſkárby nie ſtoię
Grzbietá ſzárłatem nie ſtroię/
Porwono łákomſtwo Fráſzce/
Byle groſz ná groſz był w táſzcże/
Toć moy Lemuż me Imienie/
Zdrowa myśl zdrowe ſumnienie.
Ktemu ná Meláncolią
Mam y Lutnią y Thálią/
Piwkiem dmidzbán troſki poieij/
Mnie Rym z Lutnią ſerce goij/
Ták záżywam z ſwymi śmiechu/
Nie záśiadam z Fránty w Cechu.
Chmurne ſzcżeśćie w iedney mierze
Z łáſkáwym moy vmysł bierze/
Zá cudzym ſię nie vdawam/
Ná ſwey troſze rad przeſtawam/
A gdźie przeſkocżyć niemogę/
Tám podłáźić vcżę nogę.
Ná guzy niſkim nie gonię/
Lecż kto chce bić ſkory bronię/
Ná bitwę ſię nię vpijam/
Cudzy chmiel i ku łożu mijam/
Máiąc záto że vśpionym/
Lepiey leżeć niż z tłucżonym.