DROGA CZTERNASTA.
Czternaſta drogá twoiá byłá o moy
namilſzy Pánie Iezu Kryſte/ kiedyś ſzedł z onym
okrutnym krzyżem/ któryć oni złośliwi kátowie ná
twoie naświętſzé rámioná włożyli/ któré były ták
zbité y ták zránioné/ że téż dla tego vſtawáłá wſzy=
ſtká moc człowieczenſtwá twoiego/ y częſtokroć
vpadałeś pod nim ná oblicze ſwoie naświętſzé/
będąc ták bárzo zrániony/ iż wſzyſtkié śiły czło=
wieczeńſtwá twégo vſtawáły. Oto ia téż vpa=
dam ná oblicze ſwoie przed oblicznośćią naświęt=
ſzégo Máyeſtatu twégo: A proſzę ćię/ przez vpá=
dnienié twoie naświętſzé pod onym ſrógim krzy=
żem/ vchoway mię vpadku duſznégo y ćieleſnégo/
przed oblicznośćią nieprzyiaćiół moich: nie ćieſz nie
przyiaćielá mégo głównégo ſzátáná/ wyrwi mię z
mocy y páſczeki iego. Amen.
Zátym mówić paćiérz/ y Zdrowę Máryą.