Zámknienie/
DO VCZCIWYCH
PANIENEK.
WAmći to milé Pánny ná poćiechę wáſzę/
Kłádę oto przed oczy/ tę Królową náſzę/
Która oto w czyſtośći ták ſię zákocháłá/
Iż Aniółowi záraz przyzwolić niechćiáłá:
A to ſobie v niego pilnie wymawiáłá/
Aby przy téy czyſtośći ná wieki zoſtáłá:
A namniéy ſię oto nic z tego nie wynośi/
Cchóć iéy Aniół ták zácné poſelſtwo odnośi
Od Bogá nawysſzégo/ iż łáſkę v niego
Nalázłá/ zkąd ią záraz błogoſłáwi z tego.
Idźćiéſz/ proſzę/ tą drogą/ á w świętéy czyſtośći
Kochayćie ſię/ proſzę was/ gdyż w tákiéy ważnośći
Ieſt v Bogá/ á w czyſtych ſercách przemieſzkiwa/
Y z tákimi ludźmi żyć/ iego roſkoſz bywa.
Vczćiéſz ſię téż pokory/ v téy pánny świętéy/
Gdyż ná świát pychę przynióſł czárt przeklęty:
Bo gdźie czyſtość z pokorą ſpołu przemieſzkiwa/
W tákich ſercách Duch święty rad záwżdy przebywa.
Strzeżćie ſię/ proſzę pilnie/ téy świetckiéy márnośći/
Któré ón zwykł cukrowáć/ á z ſwéy omylnośći
Siłá ich tu záwodźi/ śiłá obiecuie/
A kto ſię zá nim puśći/ bárzo rad ſzwánkuie.
Prośćie oto/ maćie czás/ téy ſwoiéy królowéy/
Co wam oto dodáie tákiéy rády zdrowéy/
Zywotem ſwym naświętſzym/ y iáko tu żyłá/
W wſtydźie/ w pokorze/ w cnotách/ czyſtą záwżdy byłá.
Pátrzćie/ proſzę/ w iéy ſpráwy/ iáko we źwiérćiádło/
A nietrzymayćie z światem/ by wam nie prześiádło/
Iáko Ewie iábłuſzká/ kiedy ié vrwáłá/
Chćiáłá by złé y dobré/ y wſzyſtko wiedźiáłá.
Iákoż ſię iéy ziśćiło/ iż co złé poznáłá/
Bo dość nędze/ vćiſku/ ná tym świećie miáłá:
A w okrutnéy boleśći dźieći ſwé rodźiłá/
Iák wiele wiedźiéć chćiáłá/ ták tego záżyłá.
Rádzę wam tedy/ pánny/ byśćie ták zoſtáły/
Byśćie záśię z tą Ewą tego nie płákáły:
By wam záśię iábłuſzká tego nie prześiádło/
Gdyż téż ná was/ co y ná nię/ to przeklęctwo pádło.
Niech was tá wtóra Ewá náuczy mądrośći/
Byśćie ſię nie chwytáły tákich omylnośći:
A w czyſtośći/ y w cnotách świętych ſię kocháły/
A téy to świętéy pánny/ w tym náſzládowáły.
Strzeżćie/ proſzę/ by wáſzé kágáncé nie gáſły/
Oczy wáſzé ſném twárdym/ iżeby nie záſzły/
Iżbyśćie nie záſpáły/ z głupimi pánnámi/
Gdy oblubieniec prziydźie/ nie ſtáły zá drzwiámi.
A wy/ cośćie iuż czyſtość Pánu poślubiły/
A ten to márny świát/ dla niego wzgárdźiły:
Oto Oblubieniec wáſz/ drógę wam záchodźi/
A do onéy vliczki niebieſkiéy przywodźi/
A z ſobą was ná oné gody ſwé prowádźi/
Y zá ſtołem/ wieczerzy hoynéy ſwéy/ poſádźi.
Miéyćieſz iuż dźiał z tą pánną/ á przed iéy oczymá/
Wyznayćie dobrodźiéyſtwo iéy miłégo ſyná:
Záśpiéwaćie mu wdźięcznie/ ſwym głoſem weſołym/
Onę pioſnkę Siońſką/ tám zá onym ſtołem.
A on wieniec niezwiędły/ pánieńſtwá ſwoiégo/
Nieśćie zá vpominki/ przed królá wáſzégo.
A ón was imięniem ſwym/ przeznáczy ná czele/
A drogich vpominków náda/ bárzo wiele:
Y ſzáty oné białé/ znák wáſzéy czyſtośći/
Iuż tám nigdy nie zwiędnie kwiát wáſzéy młodośći:
Y ſam ſię wam oddáie/ ze wſzyſtką miłośćią/
A iákoż tu nie gárdźić/ tą świetcką márnośćią?
Błogoſłáwionéſz to ſą/ któré ią wzgárdźiły/
A iuż tákowéy łáſki páńſkiéy doſtąpiły.
A my iżeſmy nie ſą ták doſkonáłymi/
Pomożćie téż nam/ proſzę/ przyczynámi ſwymi.