Rozmyślania męki Pana naszego Jezusa Krystusa z modlitwami

MODLITWA DO BOGA OJCA,
dziękując Mu za mękę jedynego
Syna Jego.
Dziękuję Tobie, Boże Ojcze moj niebieski, wszechmogący
wieczny Boże, żeś Syna swego jedynego
zesłać raczył z stolice wielmożnego majestatu Twojego,
na tak okrutną i haniebną śmierć wydacieś
go raczył, ostawiwszy znaki godne pamięci na Jego
naświętszym ciele, w ręku i w nogach jego naświętszych,
i w boku jego naświętszym, z ktorego
nam nigdy nie przestanie płynąć obfitość nieprzebranego
miłosierdzia Jego. Wejźrzyż dziś sam na
to naśliczniejsze człowieczenstwo Jego, na ktorym
nam te znaki są zostawione. Wejźrzyż dziś sam
na to, a niechaj cię to przywiedzie do miłosierdzia.
Wspomni, coś na to nałożył, abyś nas z mocy szatana
potępionego wyrwał – zdrowie i śmierć namilszego
dziecięcia Twego, ktory Tobie zstał sie posłuszny
aż do śmierci. Dla tej miłości, ktorą masz
przeciwko namilszemu Synowi Twemu, zmiłuj sie
nad krewkością człowieczeństwa naszego, daj nam
niewinność, ktorąś nam był dał po krzcie, ktorąśmy
prze grzech swoj utracili, i to wszystko, co nam jest
potrzebnego do zbawienia i do łaski Twojej świętej.
Daj nam w jedności kościoła Twego świętego
imię Twoje chwalić, a wszystki kacerze, odszczepieńce,
serca ich zatwardziałe racz nawrocić. A ktoryś
rozkazał, aby opoki wydały wodę dla ochłodzenia
ludu twego na puszczy, wywiedź też łzy obfite
z serc ludzi zatwardziałych ku opłakaniu złości swoich
i wszytkiego świata, aby te plagi i karania, ktoreśmy
grzechami naszemi zasłużyli, raczył od nas
miłościwie oddalić, a nad nami sie zmiłować przez
mękę tegoż namilszego Syna Twego, ktory z Tobą żywie
i kroluje w jedyności Ducha Świętego na wieki
wiekom. Amen.

DROGA IEDENNASTA.

Iedennaſta drogá twoiá byłá o moy
namilſzy Pánie Iezu Kryſte/ kiedy ćię prowádźili
do onégo ſtołká ná którym ćię poſádźili/ koronę ćiér=
niową ná głowę twą naświętſzą włożyli/ którą
práwie áż do mozgu głowę twą naświętſzą przerá
źili/ á ná pośmiéch ná iedno koláno klękáiąc/ królem
żydowſkim názywáli. O móy namilſzy pánie Iezu
Kryſte/ niechayże iuż prziydźie to króleſtwo twoie
przed oblicznośćią wſzytkich narodów. Okażże ſie
z chwałą twoią tym wſzyſtkim/ którzy ćię wyzna=
wáią prawdźiwym Pánem y Królem niebá y źie=
mie/ áby iuż odnieśli onę wieczną koronę w chwa=
le wiecznéy twoiey: á poćiéſz tych wſzytkich/ którzy
będąc pod tyránſtwem niewiernych pogánów/
którzy ćię nie znáią/ nie záprzeli ſie dla ich okrućien=
ſtwá imięnia twégo świętégo/ tylko do ćiebie ſá=
mégo w ſwoich fráſunkách wołáią. Amen.
Zátym mówić paćiérz/ y Zdrowę Máryią.

"Rozmyślania męki Pana naszego Jezusa Krystusa z modlitwami"

Właściwości wersji:

Właściwości wersji:

transkrypcja

transliteracja