Rozmyślania męki Pana naszego Jezusa Krystusa z modlitwami

ROZMYŚLANIE OSME
Koronowania Pańskiego.

O, naświętsza Dziewico błogosławiona,
przypominam Twej naświętszej miłości on
smętek, ktoryś miała, gdyś Syna swego namilszego
widziała oną koroną srogą ukoronowanego, ktorą
wielkim gwałtem na Jego naświętszą głowę
wcisnęli i aż prawie do mozgu przerazili, na jedno
kolano poklękając z Niego się naśmiewali, bluźniąc
naświętsze bostwo Jego, a On to wszystko z pokorą
znosił, dla zbawienia mego. O, raczże się do Jego
naświętszej miłości przyczynić za mną, abym ja
też tu wszystkie naśmiewiska i wszytkie urągania
od nieprzyjacioł moich (jeśliby je tu na mię dopuścił)
skromnie znosiła, abym przez swoję cierpliwość
osięgnęła sobie onę koronę w wiecznej chwale
Twojej.
Za tym zmowić Pacierz 1. Zdrowych Maryj 10.

MODLITWA DO BOGA OYCA,
dziękuiąc mu za Mękę iedynégo
Syná iego.
DZiękuię tobie Boże oycze móy niebieſki/ wſzech=
mogący wieczny Boże/ żeś ſyná ſwégo iedynégo
zeſłáć raczył z ſtolice wielmożnégͦ Máyeſtatu two
iégo/ ná ták okrutną y hániebną śmierc wydáćieś
go raczył/ oſtáwiwſzy znáki godné pámięći ná iego
naświętſzym ćiele/ w ręku y w nogách iego na=
świętſzych/ y w boku iego naświętſzym/ z którégo
nam nigdy nieprzeſtánie płynąć obfitość nieprze=
bránégo miłośierdźia iego: Weyźrzyſz dźiś ſam ná
to naślicznieyſzé człowieczenſtwo iego/ ná którym
nam té znáki ſą zoſtáwioné: Weyźrzyſz dźiś ſam
ná to/ á niechay ćię to przywiedźie do miłośierdźia:
Wſpomni coś ná to náłożył/ ábyś nas z mocy ſzá=
táná potępionégo wyrwał: zdrowié y śmierć na=
milſzégo dźiećięćiá twégo/ który tobie sſtał ſie po=
ſłuſzny áż do śmierći. Dla téy miłośći/ którą maſz
przećiwko namilſzému ſynowi twému/ ſmiłuy ſie
nád krewkośćią człowieczenſtwá náſzégͦ: day nam
niewinność/ którąś nam był dał po krzćie/ którąſmy
prze grzéch ſwóy vtráćili/ y to wſzyſtko co nam ieſt
potrzebnégo do zbáwienia/ y do łáſki twoiéy świę=
téy: day nam w iednośći kośćiołá twégo święté=
go imię twoie chwalić: á wſzyſtki kácérze/ odſcze=
pieńce/ ſercá ich zátwárdźiáłé/ rácz náwróćić. A któ
ryś roſkazał/ áby opoki wydáły wodę dla ochłodze=
nia ludu twégo ná puſczy/ wywiedź téż łzy obfité
z ſerc ludźi zátwárdźiáłych ku opłákániu złośći ſwo
ich y wſzytkiégo świátá/ áby té plagi y karánia/ któ=
réſmy grzéchámi náſzémi záſłużyli/ raczył od nas
miłośćiwie oddalić/ á nád námi ſie ſmiłowáć/ przez
mękę tegóż namilſzégo ſyná twégo/ który z tobą ży=
wie y króluie w iedynośći Duchá świętégo ná wie
ki wiekóm. Amen.

"Rozmyślania męki Pana naszego Jezusa Krystusa z modlitwami"

Właściwości wersji:

Właściwości wersji:

transkrypcja

transliteracja