Artur Rodziński (1894–1958), dyrygent, doktor prawa (zob. biogram: PSB, t. 31). Był dyrygentem Opery Lwowskiej, następnie w latach 1921-1925 Opery i Filharmonii Narodowej w Warszawie, od 1926 r. przebywał w Stanach Zjednoczonych, prowadził orkiestry w Filadelfii, Los Angeles, Cleveland, Nowym Jorku i Chicago. K. Wierzyński poznał go podczas swojej pierwszej podróży do USA w 1929 r., razem odbyli wycieczkę do Meksyku. Zob. K. Wierzyński, Pamiętnik poety, dz. cyt., s. 285-287.

Halina Rodzińska (z Lilpopów; 1904–1993), działaczka społeczna, od 1934 r. żona dyrygenta Artura Rodzińskiego. W czasie II wojny pomagała przybyszom z Polski i uwięzionym w obozach. Po wojnie w 1948 r. była inicjatorką, a potem wieloletnią prezeską Nowojorskiego Komitetu Pomocy Niewidomym w Polsce. Zdobywała stypendia muzyczne dla uzdolnionych; była honorową prezeską Harlem School for the Arts. Autorka tomu wspomnień Nasze wspólne życie (Warszawa 1980). Zob. jej wspomnienie o poecie w: Wspomnienia o Kazimierzu Wierzyńskim, dz. cyt., s. 256-261. Zob. też Zob. M.K. Schirmer, Dobrodziejka zza oceanu, w tegoż: Wybitne rody, które tworzyły polską kulturę i naukę. Warszawa 2017.