(1905-1986), rzeźbiarz i malarz. Od 1936 r. był asystentem na wydziale malarstwa ściennego ASP w Warszawie. 29 listopada 1938 poślubił Stefanię Szurlej. We wrześniu 1939 r. na froncie wschodnim został zaaresztowany przez Armię Czerwoną w Skolem, następnie przetransportowany do Charkowa. Po roku stanął przed sądem wojskowym i otrzymał wyrok pięciu lat ciężkiej pracy, był więźniem łagru nad Peczorą. W 1942 r. wstąpił do Armii Polskiej gen. Andersa, następnie do 2 Korpusu PSZ. Razem z armią poprzez Iran dostał się do Palestyny, skąd ze względu na bardzo zły stan zdrowia został przetransportowany do Wielkiej Brytanii. Po przybyciu do Londynu namalował cykl obrazów przedstawiających realistyczne sceny z życia w łagrze. Od 1943 pracował w polskim Ministerstwie Informacji w Londynie. Po wojnie pozostał na emigracji, specjalizował się sakralnej ceramice ściennej.