(1885–1932), legionista; nauczyciel języka polskiego, dyrektor Gimnazjum Towarzystwa „Przyjaciół Wiedzy” w Radomiu; działacz piłsudczykowski. Był pierwszym kierownikiem powołanego w 1921 r. Miejskiego Uniwersytetu Powszechnego. Należał do grupy inteligencji piłsudczykowskiej w Radomiu, wydającej od marca 1924 r. (wzorem piłsudczyków warszawskich) tygodnik „Głos”. Należał do radomskiego Klubu Inteligencji Demokratycznej, którego wszyscy członkowie po zamachu majowym 1926 r. wstąpili do sanacyjnego ugrupowania politycznego pod nazwą Związek Naprawy Rzeczypospolitej – Garboniak wchodził w skład jego trzyosobowej Egzekutywy; następnie razem z tą organizacją wstąpił do BBWR