Iwaniuk Wacław
(1915–2001), poeta, krytyk literacki, tłumacz (zob. biogram: WPPiBL, t. 3). W 1939 r. odbywał praktykę konsularną w Buenos Aires, skąd po wybuchu wojny przybył do Francji i wstąpił na ochotnika do Wojska Polskiego, brał udział w walkach pod Narwikiem. Po kapitulacji Francji dotarł do Anglii i następnie przeszedł szlak bojowy z 1. Dywizją Pancerną gen. Stanisława Maczka. W 1946 r. osiadł w Anglii i podjął studia w Cambridge. Zdemobilizowany w 1948 r. wyjechał do Kanady, gdzie aktywnie włączył się w życie społeczno-kulturalne środowiska polskiej emigracji. – Z czasem Wierzyński i Iwaniuk nawiązali korespondencyjny kontakt, który przerodził się w przyjaźń nie tylko literacką. Zob. Listy Kazimierza Wierzyńskiego, w: Samotność słowa. Z listów do Wacława Iwaniuka, oprac. Leszek M. Koźmiński, Lublin 1995, s. 73–120.
