(1916–2000), powieściopisarz, publicysta (zob. WPPiBL, t. 1). Po wojnie współpracował z tygodnikami „Odrodzenie” i „Kuźnica” (tu kierował działem prozy); od 1946 r. był członkiem PPR (później PZPR). Po 1956 r. wiele podróżował, m.in. w 1966 r. wygłaszał odczyty na uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych, a w latach 1970–1971 przebywał w Paryżu, prowadząc wykłady na Sorbonie. W 1976 r. znalazł się wśród sygnatariuszy „Memoriału 101”, protestując przeciw projektowanym zmianom w konstytucji PRL. Od 1977 r. wchodził w skład redakcji wydawanego poza cenzurą kwartalnika literackiego „Zapis”. Od 1981 r. przebywał w USA i w Paryżu; w 1983 r. na stałe wyjechał z Polski. Zob. teksty różnych autorów w: Kazimierz Brandys w Polsce i w Europie, Archiwum Emigracji. Studia – Szkice – Dokumenty 2017, z. 1–2 (24–25).