(1900-1954), filolog klasyczny, twórca pierwszej w Polsce kolekcji papirusów. W latach 1937-1941 pracował na uniwersytecie we Lwowie. Następnie zatrudnił się w firmie budowlanej, później wraz z żoną Marią i Kowalskim prowadził kawiarnię. Wykładał na tajnych kompletach. W 1944 r., po reaktywowaniu przez władze ZSRR uniwersytetu powrócił do pracy na uczelni. W 1945 r. przeniósł się na krótko do Wrocławia, następnie zamieszkał w Warszawie, gdzie współtworzył Katedrę Papirologii Uniwersytetu Warszawskiego, potem kierował Zakładem Papirologii.