1.
A co? A co, Jasiu? Dyć to jo, Ponbóg! No co, mów!
2.
Jak nic, to lo cego nie strugos?… Stoje tu i stoje jak przygłupi, niedostrugany taki… Ksiądz prebosc juz sie ze trzy razy o mnie pytali, a ty nic i nic…
3.
Nie ośmiejes sie, nie zagados… Tylko coś tak śpekulujes, śpekulujes, ocka zamykos… Jak odmieniony…
4.
Pomódl sie!
5.
Pomódl sie, pomódl. Moze ci zelzy.
6.
Pomódl…
7.
No i dobrze, Jasiu! I dobrze! Widzisz?… A tero strugoj! Strugoj, Jasiu, strugoj! Na mojom kwałe!
8.
…Strugos?
9.
…A co tero?
10.
…Noge?
11.
…Patrzaj sie! Noga! A jako ci tam?
12.
Rychło bede?
13.
Świat kce odkupić! W grzychu je!
14.
A jako mnie zrobis?
15.
Na krzyzu!
16.
Ubicowany!
17.
Na stojącke z podniesionom rąckom, jak ksiądz prebosc przy ołtazu!
18.
Frasobliwy? A bez co?
19.
No, i cos bees robił! Sękatyk, to sękaty! Tnij, Jasiu… (i nadrabiając miną, zaśpiewał sobie na góralską nutę) Jo jes Ponbóg Frasobliwy, tu przykrótki, a tom krzywy! Hej – nie bede bez to stękać, ze mnie Jasio wycion z sęka! Hej!…
20.
Toś Jasiu dobrze pedzioł! Jo je z wesołego drewna! (i wywijając niezgrabnymi kulasami, zaśpiewał) Pokiel we mnie sumi wiater, to mi syćko nasermater. Pokiel nieukrzyzowany, to mi nózki rwom się w tany! Heej!…
21.
Hej!… Jasiu!… Cos ci to? Gozy ci, co?
22.
Medycyne weź, co ci jom pon dochtór doł… Na półce stoi…
23.
Dos rade? Bo takiś na gembusi zielony… Bees umiyroć?
24.
O, doś!… Trza ci sie wybiroć, trza!… Ale mnie jesce przed śmiercią dostrugos, co?
25.
Bo to by było nijako, co byk taki niedostrugany ostoł, ni? Panu Bogu na despekt, ludziom na pośniewisko…
26.
Nie trza, coby mówili: „is, is – Jasiowa roboto zafajdano”…
27.
Daska?
28.
Daska… (powlókł się do skrzyni, otworzył ją i jął przepatrywać jej zawartość) Łotania jo nie lubie, ale się musi, jak som skrzydła u aniołów, abo jakie piki, abo co… (wyjął ze skrzyni gotową już i pomalowaną figurkę ustawioną w drewnianej kapliczce i poniósł ją do stołu).
29.
Dasek!…
30.
O raneści święte! O raneści!…
31.
(zadreptał nogami i przesunął się razem z podstawą w stronę kapliczki)Świynta Genowefo – dziewico, odsuń się na kfile, jo sie do twojego daska aby przymierze. (i na dusia włazi do kapliczki)
32.
Oj, nie wrzesc! Ino spróguje, no!
33.
Jezusowe przenajświętse słowo! Kfile posiedze i telo! (udało mu się wypchnąć Genowefę spod daszka)
34.
Jesce kfile…
35.
Toć-zek dopiru wloz!
36.
No pockoj, pockoj! Nie bądź tako w gorący wodzie kąpano…
37.
Toć przecie ci jej nie zeźre!
38.
Jak ty se mnom Ponem Jezusem tak na uwziętego – to nie wyjńde i telo!
39.
Ino na przymiarke, Jasiu! Przyspatrz sie – jako mnie w tyj kaplicy, co? Dobrze, co? Dobrze?
40.
A z jakom?
41.
Jo wim, Jasiu… Nie martw sie… Majątek mój nie jes z tego świata… i jo ta o to nie stoje… zebyś mi tylko te noge dostrugoł, to i dobre… Dostrugos?
42.
Końcys sie?…
43.
Tak jo z tego widze, ze juz ni ma co… Klęknij, Jasiu, zrób zol za grzychy, ozgrzyse cie i bedzie fertyg. Cobyś spokojnie umiyroł, wiys?
44.
Cos tam wyciągos? Co to je, Jasiu? Co to je?
45.
Rany boskie! Aleś nastrugoł tych Ponbogów, Jasiu! Aleś nastrugoł! I Emile święte, i Kaźmirki, i Krzystopony, i Barbórki! No jo juz ani głowy ni mom, ila tu tego! Na wsyćkie praktyki, ni ma co!…
46.
Ady z cego, Jasiu? O cym ty gados? Gdzie tu grzych?
47.
Pockojcie, Wsyścy Świynci, pockojcie! Ni ma co robić od razu tyla gruchu!… Jo tam nie widze w tym ani tyla grzychu, zeby go choć na cyściowe męki dać. Strugoł se patyki i to była cała jego praktyka…
48.
Ciescie sie tym, co mocie! I daski mocie, i tompólki, i farbów różnych na każdym kupa siedzi, cyrwunych, siwych, rózowych…
49.
Skaranie boskie z głuptokami, no!… I za co jo mom go sądzić, za co? Za te drewienka, co je ostrugoł?
50.
Aha… No niby co racyja, to racyja, mamulko… Chocia to troche nieładnie, ze sie nawet to dzieło prociw cłekowi obraca… (westchnął z rezygnacją)
51.
Drom sie i drom, choroba jedna!…
52.
Trza! A juści! Juzek jes struty od tygo wrzasku!
53.
Zeby sie darli?
54.
I jo tyz miołek kozanie godoć?
55.
To co?
56.
Falić Boga!… Ej, chłopce… Juz mi sie nijakiem prawem nie da wycyganić, muse cie sądzić, ni ma co!…
57.
No to wio!… Zacynaj od pocątku i niek juz roz będzie z tym kóniec.
58.
Cichojta, cichojta!… Co, Jasiu? Więcyj grzychów nie pamiętas, tak?
59.
Słuchajcie, Wsyćcy Świynci, nie robcie tu buntacji! Jo je Ponjezus, a wom jak sie coś nie podobo, to mozecie iś do swoi ciupy i tylo! A Jasiowi dejcie pokój: naturbował sie doś, nawycirał rózny biydy, niek se umiyro w spokoju i dostąpi scyńśliwości na wysokościach, amen. Zasłoń safe, Jasiu, i fertyg.
60.
Pokaz.
61.
E, to coś zataił?
62.
To. Postaw na stole.
63.
Co to?
64.
Baba?
65.
Goła. Patrzaj się, jakie to babsko gołe takie…
66.
Co – „Kukaśka”?
67.
Ta z tyj chałupy, co to ze skraja?
68.
Przeciem jes z tyj lipy, co to przy drodze rosła, to znom! Wiys?… No! Kukaśka… Patrzaj sie – Kukaśka jaka… Jasiu!…
69.
Wiys, co ci powiym? Ale grzych to je, skodo gadki. Wielgi grzych!
70.
I zgorsynie!
71.
A jak wiys, to po coś ty, stary kóniu, te Kukaśke bez odziynio wyrzynoł, e?
72.
Cicho!… No mów, Jasiu, bez co tak? Klękaj i mów: na spokusenie cie zwiedła? Ile razy? Gdzie?
73.
Co „nie”, co „nie”! Gadoj mi tuta zara syćko, albo cie dam do śtrafu i tylo! Ładnygo ciała na twarzy była i bez to, tak?
74.
No to co?
75.
Giena sie?
76.
Aha… Ale to co, ze sie giena?
77.
Cicho, zydy! Jo tutek sędzia, ni? I jak sądze, to mo być cicho! W ogiyń! Wieraześci! Bez jednom drewnianom babe – w ogiyń!…
78.
Ale nie z zamiłowanio do ozpusty, ba do strugacki! Miołeś, Jasiu, prefit z tego golasa? Ni miołeś. No to o co sie wom rozchodzi? Co inse z drewna, a co inse z zywego ciała. Przecie i świyntego Sobestyjona i świyntom Magdalenke robiom goło, i co?
79.
Cok powiedzioł, tok powiedzioł, nie wos interes, a zreśtom wołojcie se, co kcecie, jo sie wos i tak nie boje. I ty sie tyz, Jasiu, nie bój. Dostąpis Królestwa Niebieskiego, dostąpis.
80.
Zaprowde, zaprowde powiadom wom, wsyćcy świynci: grzyśny cłowiek je, ale nie trza go zarazinek dawać lo śtrafu. Jo ta nie widze w nim winy…
81.
Prowda, Jasiu?
82.
Hmm… Niby… Co prowda, to prowda… Za zywobycia tys była nie od tego, to se pewnie i teraz nie krzywduje…
83.
…Ale co ci powiym, to ci powiym, ale ci powiym: tłusto – je i ozpustno tyz je, ale coby sie gibała, to sie nie giba.
84.
Oho… To jus jo wiym, co teraz będzie…
85.
…Jasiu?… Jasiu?…
86.
No i skońcyło sie… Ej, świecie, świecie… To ty po to, cłeku, marzys i staros sie, coby syćko było jak najgeltowniejse, zeby se własne zywobycie zapaskudzić? Po to sam sobie przykazonia składos, zeby cie potem zabiły?… Ej Jasiu, Jasiu!… Nasarpołeś sie, diobeł wi na co, utrudziłeś nadaremno, a syćko, co po tobie ostało, to troche farbów na drewnie, tyn klocek, co sie nie gibo, i jo… niedostrugany Ponbóg na wzór i podobieństwo twoje… To jus wiym, bez cok je Frasobliwy… Juz teraz wiym… (przyłożył rękę do twarzy i zasmucił na zawsze)
ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Matka Bosko Niepokalanie Pocęto (0)
ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: O Panu Jezusie Frasobliwym i Święty Weronice (0)
ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Święty Kaźmirek daje śluby ptaskom (0)
ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: O Święty Jadwidze i wojsku śpiącym, a jak sie zbudzi, to juz bedzie koniec świata (0)