1. Ksiądz ("Dziady IV")

Dzieci, wstawajmy od stoła!Teraz, po powszednim chlebie,Klęknijcie przy mnie dokoła,Podziękujmy Ojcu w niebie.Dzień dzisieగszy² Kościół święciZa tych spółchrześcijan dusze,Którzy spomiędzy nas wzięciCzyscowe cierpią katusze.Za nich ofiaruగmy Bogu.rozkłada książkęOto stosowna nauka.

2. Dzieci ("Dziady IV")

czytają„Onego czasu…”

3. Ksiądz ("Dziady IV")

Kto tam? kto tam stuka?

4. Pustelnik ("Dziady IV")

wchodzi ubrany dziwacznie.

5. Dzieci ("Dziady IV")

Jezus, Maryగa!

6. Ksiądz ("Dziady IV")

Któż to గest na progu?zmieszanyKtoś ty taki?… po co?… na co?

7. Dzieci ("Dziady IV")

Ach, trup, trup! upiór, ladaco!W imię Oగca!… zgiń, przepadaగ!

8. Ksiądz ("Dziady IV")

Ktoś ty, bracie? odpowiadaగ.

9. Pustelnik ("Dziady IV")

powolnie i smutnie Trup… trup!… tak గest, moగe dziecię.

10. Dzieci ("Dziady IV")

Trup… trup… ach! ach! nie bierz tata!

11. Pustelnik ("Dziady IV")

Umarły!… o nie! tylko umarły dla świata!Jestem pustelnik, czy mnie rozumiecie?

12. Ksiądz ("Dziady IV")

Skąd przychodzisz tak nierano?Kto గesteś? గakie twe miano?Kiedy się tobie przypatruగę z bliska,Zdaగe się, że cię kiedyś widziałem w teగ stronie.Powiedz, móగ bracie, గakiegoś ty rodu?

13. Pustelnik ("Dziady IV")

O tak! tak, byłem tutaగ… o, dawno! za młodu!Przed śmiercią!… będzie trzy lata!Lecz co tobie do mego rodu i nazwiska?Gdy dzwonią po umarłym, dziad stoi przy dzwonie,Pytaగą ludzie, kto zeszedł ze świata?udając dziada„A na co ta ciekawość? zmów tylko pacierze”.Otóż గa także umarły dla świata.Na co tobie ciekawość, zmów tylko pacierze.Nazwiska.patrzy na zegarగeszcze rano… powiedzieć nie mogę;Idę z daleka, nie wiem, z piekła czyli z raగu,I dążę do tegoż kraగu.Móగ Księże, pokaż, గeśli wiesz, drogę!

14. Ksiądz ("Dziady IV")

łagodnie, z uśmiechemDróg śmierci pokazywać nie chciałbym nikomu.poufaleMy, księża, tylko błędne prostuగemy ścieżki.

15. Pustelnik ("Dziady IV")

z żalemInni błądzą, Ksiądz w małym, ale własnym domu,Czy to na wielkim świecie pokóగ lub zamieszki,Czy gdzie naród upada, czy kochanek ginie,O nic nie dbasz usiadłszy z dziećmi przy kominie.A గa się męczę w słotneగ, ciemneగ porze!Słyszysz, గaki szturm na dworze?Czy widzisz łyskanie gromu?ogląda sięBłogosławione życie w małym, własnym domu!śpiewaKto miłości nie zna, ten żyగe szczęśliwy,I noc ma spokoగną, i dzień nietęskliwy.W cichym, własnym domu!śpiewaZ pałaców sterczących dumnieZnijdź, piękna, do moగeగ chatki;Znaగdziesz u mnie świeże kwiatki,Czułe serce znaగdziesz u mnie.Widzisz ptasząt zalecanki,Słyszysz srebrny szmer strumyka;Dla kochanka i kochankiDosyć domku pustelnika.

16. Ksiądz ("Dziady IV")

Kiedy tak chwalisz móగ dom i kominek,Patrz, oto ogień służąca nakłada,Siądź i pogrzeగ się; tobie potrzebny spoczynek.

17. Pustelnik ("Dziady IV")

Pogrzeగ się! dobra, Księże, arcyprzednia rada!śpiewa pokazując na piersiNie wiesz, గaki tu żar płonie,Mimo deszczu, mimo chłodu,Zawsze płonie!Nieraz chwytam śniegu, lodu,Na gorącym cisnę łonie;I śnieg tonie, i lód tonie,Z piersi moich para bucha,Ogień płonie!Stopiłby kruszce i głazy,Gorszy niż ten tysiąc razy,