Pieśń pospolitą w ton niepospolity
zabrzmij, Europo, o Azyjo, i ty!
I ty, Afryko, co na skwarnym grzbiecie
dźwigasz Murzyna, i ty, Nowy Świecie!
Chwała bądź Bogu we Trzech Jedynemu:
Ojcu, Synowi, Duchowi Świętemu!
Chwała bądź w niebie, w piekle i na ziemi,
między świętemi, między przeklętemi!
Ale któż Tobie, w Trójcy Jeden Boże,
choć odrobinę chwały dodać zmoże?
Nikt, nikt nie zmoże. Przyjm za chwałę, Panie,
żeś jest chwalebny, uczynić wyznanie.
Tyś chwała wszystkich! Ty w niebie, na ziemi
sam jeden wszystkich działasz chwalebnemi.
A zaś stworzenie kiedy chwali Ciebie,
sobie korzysta i podwyższa siebie.
A choc jedynie z naszym jest pożytkiem
i z naszą chwałą Cię wielbić, z tym wszytkiem
kazałeś sobie, Boże wiekuisty,
nieść cześć i chwałę przez Twego Psalmisty.
Nieśmyż więc chwałę i pieśń w Pańskie uszy
z miejsca swojego, to jest z czystej duszy,
z czystego serca, myśli i języka,
bo Mu przemierzła chwała z ust grzesznika.
Chwała bądź Bogu we Trzech Jedynemu:
Ojcu, Synowi, Duchowi Świętemu!
Chwała bądź w niebie, w piekle i na ziemi
jak od początku, tak czasy wiecznemi!
AMEN