ROZMYSLANIE PIERWSZE
Zwiáſtowánia Anyelſkiégo.
O Naświętſza dźiewico/ błogoſłáwiona poro=
dźićielko páná náſzégo Iezuſá Kryſtuſá/ przypomi=
nam twéy naświętſzéy miłośći ono twoie wielkié
weſele/ któréś miáłá/ gdy Aniół Gábriel zwiáſto=
wałći ſyná twégo namilſzégo w żywot twóy na=
świętſzy/ którégoś w wielkim weſelu y rádośći du=
ſze ſwéy poczęłá. O ráczyſz ſię do iego naświętſzéy
miłośći przyczynić zá mną/ áby we mnie raczył zá=
począć dobré początki dobrégo żyćia mégo/ á iżby
ſię w nim rozrádowáłá duſzá moiá y ſerce moie/
rozmyśláiąc záwżdy o tym dobrodźieyſtwie iego/
któré vczynił nád rodzáiem ludzkiém/ iż ſię raczył
ták vniżyć dla zbáwienia mégo/ wſtąpiwſzy w
twóy naświętſzy żywot/ wźiał ná ſię náturę czło=
wieczeńſtwá náſzégo z naświętſzéy pánieńſkiey
krwie twoiéy: ábym záwżdy rozmyśláiąc o tych
dobrodźiéyſtwách iego/ mnożyłá ſię wemnie mi=
łość przéciw iego naświętſzéy miłośći z przymno=
żeniém wſzelákich pobożnych chrześćiáńſkich cnot.
Potym mówić Paćiérz/ y Zdrowych Máriy dźie=
śięć.