(1895-1991), od 1918 r. żona Bronisława Wierzyńskiego, przyrodniego brata Kazimierza. Poeta pisał o niej w liście do Juliusza Sakowskiego z 24 lipca 1968 r.: „Pojedziemy do Lozanny na spotkanie z moja bratową, Jeanne, najtragiczniejsza kobieta na świecie. Nie widzieliśmy się 30 lat. Straciła podczas powstania męża, brata mego Bronisława, i 20-letniego syna, który raniony wraz z ojcem przeżył go tylko po to, by po wielu operacjach stracić jedna rękę, potem drugą, tak samo jedną nogę i drugą i umrzeć jako szczątek człowieka. Ale dlaczego ja Wam o tym piszę? Może ze strachu przed tym spotkaniem. Po 40 minutach lotu będziemy już koło niej – mieszka w Lozannie” (cyt. za: Kulisy twórczości. Listy 14 pisarzy emigracyjnych do Juliusza Sakowskiego 1945-1977, Paryż 1979, s. 230).