(1920–1985), dziennikarz i literat (zob. WPPiBL, t. 3). W czasie II wojny światowej służył w Armii Polskiej we Francji, w 1940 r. dostał się do niewoli niemieckiej. Po udanej ucieczce z obozu w 1941 r. wstąpił do Legii Cudzoziemskiej w Algierze, gdzie spędził trzy lata. Po wojnie pozostał na emigracji, studiował prawo w Oksfordzie i ekonomię w Londynie. Od 1961 r. był współpracownikiem Radia Wolna Europa w Monachium. W dorobku miał wiersze (Kwadrygi w niebo, 1948; Perły przed wieprze, 1985), powieści (m.in. Żółty dom, 1955; Rachunek trzeba zapłacić, 1959; Kobieta bez twarzy, 1982), sztuki sceniczne (Dziwna zbrodnia Marka Pokory, 1951; Zanim umrzesz o trzeciej, 1952; Uczciwy złodziej, przed 1952), słuchowiska radiowe oraz tom wspomnień pt. Gabinet figur radiowych (Berlin 1985). Zob. też L. Gawlikowski, Pracownicy Radia Wolna Europa. Biografie zwykłe i niezwykłe, Warszawa 2015, s. 259–265.