Maria Gawryś z d. Kowalska, Tula, rzadziej Tulta (1946–1993), romanistka, tłumaczka, córka Anny i Jerzego Kowalskich. Ukończyła romanistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1976–1980 pracowała jako redaktorka w Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”. Tłumaczyła, sama lub z mężem Cezarym Gawrysiem, prozę Augusta de Villiers de L’Isle-Adam, Michela Tourniera, Jeana Giraudoux, Ismaila Kadare’a. Była pierwowzorem Dosi w opowiadaniach Dąbrowskiej Listy z Wrocławia. O dziecku („Kurier Codzienny” 1954 nr 354, s. 6, przedruk pt. Dziecko w: tejże, Gwiaz­ da zaranna…, s. 33–38 i Listy z Wrocławia. O zoologii („Kurier Codzienny” 1949 nr 355, s. 2, przedruk pt. Poranek w ogrodzie zoologicznym, w: tejże, Gwiazda zaranna…, s. 40–46) oraz Micia Ładnowskiego w opowiadaniu Szczęśliwa istota („Twórczość” 1959 nr 10, s. 11–18, fragment w: „Nowa Wieś”, dodatek, 1959 nr 46, s. 1–3). Kowalska zadedykowała córce swoją książkę Lubię środy (Warszawa 1961). (Sylwia Chwedorczuk)