Struktura
Metadane
Autorstwo:
Gatunek:
Nieznany
transkrypcja
Fragmenty: 45
Właściwości wersji:
Język
pl
transliteracja
Fragmenty: 46
Właściwości wersji:
Język
pl
Byty
Osoba
Utwór
1
Miejsce w kolekcji
Kolekcja:
Polskie teksty szesnastowieczne
Dokumenty w kolekcji:
Satyry Marcina Bielskiego
Wszystkiej liflandzkiej ziemie ... opisanie
Bielski Test Porównania
Gęśli rożnorymych księga I.
Przesławnego wjazdu do Krakowa i ... koronacyjej Henryka Walezjusa ... wirszem opisanie
Rozmyślania męki Pana naszego Jezusa Krystusa z modlitwami
Rozmowa Baranów
Kronika, to jest historia świata
Pobieranie
DROGA DWANASTA.
Dwanasta droga Twoja była, o moj
namilszy Panie Jezu Kryste, kiedy Cię prowadzili
do onego Piłata tak zranionego, zbitego, iż miejsca
całego nie było na ciele Twoim naświętszym,
ktoreby nie było zranione. I zdziwił sie Piłat onemu
okrucienstwu, ktore nad Tobą czynili oni okrutni
katowie, i ukazał Cię im z ganku, aby mieli jakie
ulitowanie nad Tobą, bo widział Twoję niewinność:
a oni wołali: „UKRZYŻUJ, UKRZYŻUJ
GO.” O, Panie moj namilszy, przez tę nielitość, ktorą
mieli nad Tobą oni okrutni ludzie dajże mi to, abym
to mogła u siebie uważyć i rozebrać w sercu
swoim, żeś Ty dla mnie tak wiele ucierpiał, i tak
wiele krwie wylał, ażebym to z wielkim nabożeństwem
opłakała, a iżby te naświętsze rany Twoje
były lekarstwem zranionej duszy mojej. Uzdrowże
ją Ty sam, Panie Jezu Kryste, lekarzu nieprzebranych
łask, a ozdob ją wszystkimi zasługami i cnotami
Twoimi. Amen.
Za tym mowić Pacierz i Zdrowę Maryją.
ROZMYSLANIE DZIEWIąTE
z krzyżem z miáſtá prowádzenia.
O naświętſza dźiewico błogoſłáwio=
na/ przypominam twéy naświętſzéy milośći on
ſmętek/ któryś miáłá/ gdyś ſyná ſwégo namilſzégo
widźiálá on okrutny á ſrogi krzyż ná ſobie z miáſtá
nioſąc/ pod którym wiele kroć vpadał ná oblicze
ſwoie święté ná źiemię/ którémv on okrutny łáncuch
ná ſzyię iego naświętſzą włożyli/ y wielkim gwałtem
obćiążyli. O ráczyſz ſię do iego naświętſzéy miło=
śći przyczynić zá mną/ przez ták wielkié boleśći/ któ
ré ćiérpiał nioſąc ná ſobie on ták wielki á ćiężki łán=
cuch y krzyż/ áby téż raczył ze mnie złożyć/ ćiężar
ćiężkich grzéchów moich/ á włożył ná mię iárzmo
ſwoie święté: á iżby mi ſię záwżdy zdáło ták lekkié/
żebym to záwżdy z wielką miłośćią y pilnośćią czy
niłá/ co mi roſkázuie w świętym przykazániu ſwo
im.
Zátym zmówić Paćiérz 1. Zdrow: Máriy 10.