Struktura
Metadane
Autorstwo:
Gatunek:
Nieznany
transkrypcja
Fragmenty: 45
Właściwości wersji:
Język
pl
transliteracja
Fragmenty: 46
Właściwości wersji:
Język
pl
Byty
Osoba
Utwór
1
Miejsce w kolekcji
Kolekcja:
Polskie teksty szesnastowieczne
Dokumenty w kolekcji:
Satyry Marcina Bielskiego
Wszystkiej liflandzkiej ziemie ... opisanie
Bielski Test Porównania
Gęśli rożnorymych księga I.
Przesławnego wjazdu do Krakowa i ... koronacyjej Henryka Walezjusa ... wirszem opisanie
Rozmyślania męki Pana naszego Jezusa Krystusa z modlitwami
Rozmowa Baranów
Kronika, to jest historia świata
Pobieranie
DROGA DWANASTA.
Dwanasta droga Twoja była, o moj
namilszy Panie Jezu Kryste, kiedy Cię prowadzili
do onego Piłata tak zranionego, zbitego, iż miejsca
całego nie było na ciele Twoim naświętszym,
ktoreby nie było zranione. I zdziwił sie Piłat onemu
okrucienstwu, ktore nad Tobą czynili oni okrutni
katowie, i ukazał Cię im z ganku, aby mieli jakie
ulitowanie nad Tobą, bo widział Twoję niewinność:
a oni wołali: „UKRZYŻUJ, UKRZYŻUJ
GO.” O, Panie moj namilszy, przez tę nielitość, ktorą
mieli nad Tobą oni okrutni ludzie dajże mi to, abym
to mogła u siebie uważyć i rozebrać w sercu
swoim, żeś Ty dla mnie tak wiele ucierpiał, i tak
wiele krwie wylał, ażebym to z wielkim nabożeństwem
opłakała, a iżby te naświętsze rany Twoje
były lekarstwem zranionej duszy mojej. Uzdrowże
ją Ty sam, Panie Jezu Kryste, lekarzu nieprzebranych
łask, a ozdob ją wszystkimi zasługami i cnotami
Twoimi. Amen.
Za tym mowić Pacierz i Zdrowę Maryją.
DROGA WTORA.
Wtora drogá twoiá byłá o moy na=
milſzy odkupićielu/ kiedy ćię oni niewierni Zydo=
wie poimáli/ y wiedli ćię z onégͦ Ogrodźcá związá=
négo/ vpoliczkowánégo/ zbitégo. Przez té zwiąſki
o móy namilſzy zbáwićielu którémiś był związány
dla zbáwienia mégo/ zwiążże mię węzłem nieroz=
dźielnéy miłośći z ſobą/ ábym ćię miłowáłá ze wſzy=
tkiégo ſercá y duſze ſwoiéy. A gdy ćię prowádźili
przez onę wodę Cédrową/ vpadłeś ná twarz two=
ię o móy namilſzy Pánie Iezu Kryſte/ y roztrąći=
łeś ſwoię naświętſzą twarz ná kámięniu onym.
Oto ia téż vpadam przed oblicznośćią twégͦ świę
tégo oblicza/ dźiękuiąc ći zá ták wielką łáſkę/ y ták
okrutną mękę którąś dla mnie ćierpiał. A proſzę
ćię vchoway mię vpadku duſznégo y ćieleſnégo/
wyrwi mię z mocy á páſczeki nieprzyiaćielá mégo
potępionégo ſzátáná: niech ſie nie ćieſzy z vpadku
moiego: ty ſam bądź obroncą moim przećiwko ie=
mu y wſzyſtkim chytrośćiam iego. AMEN.
Zá tym mówić Paćierz/ y Zdrowę Máryią.