ROZMYSLANIE PIęTNASTE
Koronowánia naświętſzéy Pánny
Máriiéy.
O naświętſza dźiewico błogoſłáwio=
na/ przypominam twéy naświętſzéy miłośći ono
twoie wielkié weſele/ któréś miáłá/ kiedy ſyn twóy
namilſzy ćiáło twé naświętſzé/ y duſzę twą naświę
tſzą/ ze wſzyſtką rzeſzą Anielſką do niebá wprowá=
dźił/ y poſádźił ćię ná ſtolicy błogoſłáwieńſtwá/
któréś ſobie záſłużyłá dla wielkiéy pokory y świę=
tobliwośći. O ráczyſz ſię do iego naświętſzéy mi=
łośći przyczynić zá mną/ ábym téż po śmierći mo=
iéy mogłá oblicze iego święté oględáć/ iego świętą
miłość chwalić y błogoſłáwić ná wieki. A tobie/
o pánie Boże Oycze/ Synu/ y Duchu święty/po=
leconé w moie grzéſzné á niedoſtoyné modlitwy.
Co mi rácz dáć Boże Oycze wſzechmogący/ Oy=
cze/ Synu/ y Duchu święty/ przez niewinną mę=
kę twégo namilſzégo ſyná/ páná á zbáwićielá
náſzégo/ y przez onę kreẃ drogą/ którą wylał z bo=
ku ſwégo/ ná omyćié grzéchów náſzych/ y przez ono
naświętſzé imię iego
IESVS, przez któré nam kazał
wſzyſtkiégo v śiebie prośić/ y przez zaſługę wſzy=
ſtkich świętych/ Amen.