Spowiedź w drewnie, Żywoty Świętych / Jan Wilkowski, Jędrzej Wowro

- Niek bedzie pokwolony Jezus Krystus! – powiado. Nie bój sie, Dziewico – rzece – jo Ci nic nie zrobie. Jo jes anioł z nieba, przez Boga Ojca posłany, coby Pannie Maryji powiedzieé, ześ Ty je błogosławiono między niewiastami i bedzies wyjątkiem, bo z mocy Ducha Świętego porodzis Syna, a imie jego Jezus.

3.unknown

– Lękom sie tego zdarzynio, bo męza ni mom, a do reśty jo za młodo. Jakoz to bedzie i co ludzie na to powiedzom?

4.unknown

Matka Bosko dostała do serca okropnego jankoru i i posła zafrasowano do swoi ciocie Helżbiety, coby sie ji uzolić, co tyn aniol takie bery po próżnicy opowiado.

5.unknown

No dobre. Posła Matka Bosko do tego klaśtora, a tam odprowioł mse arcyksiąze jerozolimski.

6.unknown

Nik nie pojmie Jej za zone, ino tyn, co mu kwiotek z losecki wykwitnie.

7.unknown

Wsyjścy kawalyrowie i panowie chycili losecki i oględowali, cy im tez ta wykwitnie, cy nie wykwitnie.

8.unknown

Ale ino świętemu Józefowi trefiła sie łaska Bosko, bo mu z losecki ślicno lelija wykwitła.

9.unknown

Dziwujom sie panowie, co taki starusek bedzie robił z takom młodom i cymu akurat je błogosławiony między wsyćkimi kawalyrami.

10.unknown

A święty Józef ozpłakoł sie i ozpłakała sie Maryjo, ale nic nie mówiła, bo tak Bóg kcioł i tak musiało być.

11.unknown

Stąp tutok, święty Józefie! Stąp tutok, Maryjo!

12.unknown

Przystąpili, klęknyli przed arcyksięciem, a ón doł im ślub i blogosławiyństwo.

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: O Panu Jezusie Frasobliwym i Święty Weronice

1.unknown

To jest okropne ciyrpienie Pana Jezusa, taki prowdziwy wizerunek katolicki, polski. To jest w róznyk ksiązkach, coby ludzie o tym wiedzieli na wieki wieków, amen.Jak Zydy zahareśtowali Pana Jezusa w Ogrojcu, no to Go przywiedli do Piłata, coby Go sądził. Ale Piłatowi nie kciało się sądzić, zapar dźwiyrze przed tom hołotom, wyścigoł ik. No to oni pośli do insego sądu, do Heroda. A Heród był jesce więksy honcwut, kozoł biydnego Pana Jezusa przywiązać do słupa.

2.unknown

– Zawiązcie Mu – pado – ocy, pozrucojcie ś Niego odziynie i przyrznijcie mu fest!Taki był drań! No to óni Go przywiązali do słupa, zawiązali Mu ocy smatom, poździyrali ś Niego ubranie i wyrzli Go trzy razy w licko.

3.unknown

A óni furt Go bili, dwaścia śtyry godzin Go bili, trzy tysiące ran zrobili Mu na plecach, rózowyk, cyrwonyk, cornyk, ani sie patrzyć na to okrutne bicowanie nie dało.

4.unknown

A jak sie juz zmęcyli, przywiedli Go nazod do Piłata, coby Go osądził. A Piłat: – Juz mi sie – powiado – nijakiem prawem nie do wycyganić, muse Go osądzić, ni ma co. I doł wyrok na śmierć.

5.unknown

Tak óni sie uradowali i odciupasowali Go do Kalwaryje, a po drodze błotem na Niego rzucali. A to błoto z krwią sie zmiysało.

6.unknown

Dobrze, ze trefiła się po drodze jedno poganka litościwego serca, wziena, obtarła licko Panu Jezusowi usteckom. No i co sie nie robi, na ty ustecce wynikła tworz Pana Jezusa.

7.unknown

Jak sie ludzie zwiedzieli, ze óna takie śtuki robi, kozali ji iś do króla, wielgiego króla, co juz mioł umrzyć – taki był chory.

8.unknown

Óna okryła tego króla swojom cudownom usteckom, a król do śtyrnostu dni był zdrów.

9.unknown

I wzion okropne wojsko pod siebie, zniscył Jerozolime, domy posprzewrocoł, po popodpoloł i powiedzioł tak:– Skóńcyło sie wase panowanie! Od tyk cos nie bedziecie mieć urzędów ani swojego magistratu, ani burmistrza, ani zianderów, ani wojska!

10.unknown

A wsyćko z wóli tego, co nasego Poniezuska wydali na morderstwo. No i cóz Mu zrobili? Przybili Go na hańbe do krzyza, a to drzewo sie przebóstwiło, podziurawili Go pikami i gwoździami, a Ón i tak zmartwychwstoł. Óni myśleli, ze jak ciało skrusom, umęcom i zabijom, to juz z Panem Jezusem zrobią fiksomfertyg. Głupie osły!

11.unknown

Ón zaś wyloł krew ze serca swojego, a z tej krwie nabroł taki siły, ze zmartwychwstoł, a te złe ludzie juz dawno pomarli.

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Matka Bosko z siedmi miecami

1.unknown

Jak Panu Jezusowi było dwanaście roków, tak nabroł wielgiego rozumu do glowy, posed do kościoła naucać przemądrzałyk dochtorów i Żydów.

2.unknown

– Jezusek, Jezusek. Matko Bosko, co sie z tym śkutem dzieje. Ka on poloz, utrapieniec jeden. Jezus! Jezus!

3.unknown

Tutok, Mamo, w kościele. Naucam przemądrzałyk dochtorów.

4.unknown

– Maminko moja, Ty mnie jesce pilnujes, ale wnet mnie nie upilnujes. Zaprowde, powiadom Ci, ze juz mój cas przychodzi, mamulko moja, ani sie nie pomiarkujes, jak mnie z krzyza bedzies piastowała.

5.unknown

– Jak to z krzyza?

6.unknown

– Osana! Osana! Synackowi Dawidowemu. He, he, he.

7.unknown

– Świecki, świecki przedaje, do cukierków lazowych, maca, maca.

8.unknown

– Gwałt, gwałt. Jezus nas bije, Matko Bosko! Cepów trza nazbirać, kolików z płota, wio na niego.

9.unknown

– O Jezusie, Maryjo – powiado – Synu mój, Synu, na tom Cie piastowała, zeby Cie wydać na takie okrutne morderstwo? Synu mój, Synu, ani patrzeć nijakiem prawem nie moge na krew Twojom świętom.

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Święty Kaźmirek daje śluby ptaskom

1.unknown

Powiado roz tyn starosta do swoji

2.unknown

- Wielmozno pani! Synka momy grzecnego, naucnego, ale se tak uwazuje: musimy cosi więcy dać.

3.unknown

No i dobre.

4.unknown

Kupili mu toblicke, rysik i oztomajte lamentorze i posłali go do skoły.

5.unknown

A święty Kaźmirek chodził do ty skoły i straśnie fajnie sie ucył.

6.unknown

aze sie zlecieli ozmajte profesory i iśpektory.

7.unknown

Skądeś ty, chłopocku, tela rozumu nagamobił? – pytajom sie go.

8.unknown

- Z ksiązek – powiado – i z Du-a Świętego.

9.unknown

– A kaześ ty, chłopocku, widzioł Du-a Świętego?

10.unknown

– Ani oko nie widziało – rzece – ani ucho nie słysało, wiela zgotowił Pon Bóg tym, co sanujom wyroki Jego.

11.unknown

I więcy juz nie kcioł chodzić do taki skoły.

12.unknown

Jak przysed do domu:

13.unknown

Mamulko moja – powiado – jo juz do skoły nie bede chodził, póde w świat.

14.unknown

I posed święty Kaźmirek w świat, a Duch Święty posłoł za nim rózne ptoski i słowiki, styrnole, sikorki, makolągwy, skowronki, ćpoki, coby go wartowały.

15.unknown

A jak święty Kaźmirek wędrujący od miasta do miasta odpocywoł na pnioku,

16.unknown

tak te styrnole, słowiki i scygły furkały nad nim i jak ta umiały, tak ta śpiywały świętemu Kaźmirkowi ozmajte niespory.

17.unknown

A święty Kaźmirek wyjon potem ksiązke modlącom i cytoł im rózne nauki.

18.unknown

No to jo wom śluby dom.

19.unknown

Kto kce z kim?No i wyabrychterował ptoski porkami do kupy, krawatkom powiązoł, pobłogosławił i fertyg. A ptoski sie okrutnie radowały, ze juz som zyniate i juz teraz mogom tak bez grzychu.

20.unknown

i posed pomiędzy dobryk ludzi

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: O Święty Jadwidze i wojsku śpiącym, a jak sie zbudzi, to juz bedzie koniec świata

1.unknown

zasie rzekła

2.unknown

ojciec powiado po madziarsku

3.unknown

Cóz ty se, córko, uwazujes, ze ty se bedzies w klaśtorze siedzieć, a jo – nie dej Boze – jak na wojnie zgine, to co? Skąd jo tyk dzieciów nabiere, jak ty bedzies zakonicom?

4.unknown

i bede wojować

5.unknown

Ten król Madziar zginoł na wojnie od Tatarów

6.unknown

Wysła z klaśtora,

7.unknown

wziena całom siłe ojcowom pod siebie:

8.unknown

– Teraz mie musicie słuchać!

9.unknown

Pomodliła sie, chyciła miec i wio na Tatarów.

10.unknown

A potem zaś sie trefiło niescyńście, bo śtyry państwa rzuciły sie na wojne ze świętom Jadwigom

11.unknown

święto Jadwiga wziena pod siebie

12.unknown

i Pon Bóg doł cud

13.unknown

i Polska wygro

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: O Genowefie

1.unknown

Jedyn król mioł swojom zone, królowom Genowefe, w ciązy, ale jom musioł ostawić w burku, bo jechał na wojne. Zawołał swojego rządce

2.unknown

i doł mu biydocke w opieke.

3.unknown

Dejcie ta – powiado – dobry pozór na mojom,

4.unknown

a późni na moje dzieciątko, a jo wom to wsyćko wynagrodze.

5.unknown

Potem sie pozegnoł z królowom i pojechoł

6.unknown

A rządca se myśli:

7.unknown

– Dobre, teroz jo bede król.

8.unknown

Wzion całe gospodarstwo pod siebie, a na noc przysed do królowy i pcho sie pod pierzyne

9.unknown

Ale go królowa kopła, bo chciała zyć po Bozemu i nie spała z nikim

10.unknown

A król wojowoł na wojnie i wojował,

11.unknown

a potem zrobił se fraj, urlaub i napisoł list do królowy.

12.unknown

Piykny ji list napisoł, ale cóz?

13.unknown

A królowo tropi sie i tropi

14.unknown

A ón pisoł, tylko óna nie dostawała.

15.unknown

Napisała list do króla.„Na wysokim burku słonecko zachodzi, a jo sie dowiaduje, jak wom sie powodzi”

16.unknown

Ładnie mu napisała, ale z tego zaś nic nie było, bo tyn rządca łaps tyn list, powiedzioł, ze go posłoł, ale ón scyganił, bo go nie posłoł.

17.unknown

Choroba jedna, cheba sie poczta spoliła, abo poćciorz umar! Jo muse wiedzieć, co tam nowego w moim burku!

18.unknown

Napisoł list do rządce

19.unknown

rządca mu odpisoł:„Najjaśniejszy pan, nie jes dobrze, bo zona twoja chyciła sie insego!” Tak mu napisoł.

20.unknown

A tyn rządca posed do królowy na buntacyje.

21.unknown

Aze przysed tyn cas, ze porodziła piyknego chłopoka.A rządca zaroz napisał do króla, ze królowa porodziła psa.

22.unknown

Ale mu sie trefiło niescyńście, bo ostoł ranny na wojnie i posed do śpitola. Napisoł z tego śpitola list do rządcy: jak wyzdrowieje, to zaroz przyjedzie do burku, bo sie wojna juz kóńcy.

23.unknown

O Jezus, Maryjo, jak przyjedzie król, to juz bedzie po mnie. Trzeba zrobić porządek z królowom.

24.unknown

Nojjaśniejso pani, niedobro nowina! Napisoł król, ze upodlonego zwiyrzęcia nie kce na burku, kozoł zamordować nojjaśniejsom paniom, wydłubać ji ocy i posłać mu, coby wiedzioł, ze jes zamordowano.

25.unknown

Tak rządca wybroł dwók sługów co nojgorsyk draniów.

26.unknown

– Zabiercie – powiado – królowom do lasa i zgładzicie jom, a tego małego synka tez, a potem ji wydłubiecie ocy, owiniecie w liście bukowe i przyniesiecie mi, a jak nie, to wos dom do kreminołu na rok i seś niedziel.

27.unknown

Moi kochani, darujcie mi zycie, cos wam to bite dziecko winne, zmiłujcie sie nade mnom!

28.unknown

Zabili psa, wydłubali oczy i zanieśli.

29.unknown

A królowa znalazła jaskinie w lesie i przytuliła sie ta ze swoim synkiem

30.unknown

Rządca przeląk sie, co teroz ś nim bedzie, posed do skryty piwnice i obiesił sie na hoku

SPOWIEDŹ W DREWNIE

1.space

Prosty, sosnowy stół. Na stole kloc drzewa z grubsza obrobiony, z ledwie zarysowana Figurą Frasobliwego. Rzeźbiarz zdążył wydobyć z kloca jedynie głowę, reszta jest jeszcze tylko drewnem. Za stołem stoją półki, a na nich gliniane naczynia, bochen chleba zawinięty w lnianą szmatę i zgliwiały kawał sera.

2.appearance

W rogu izby, na skrzyni siedzi chłop prymitywny i niedokończony jak jego dzieło.

3.movement

Ostrzy na brusie nóż; robi to sumiennie i cierpliwie, choć z widocznym wysiłkiem. Wreszcie przerwał robotę.

4.communication

Westchnął.

5.audio

Muzyka – Kiedy ranne wstają zorze.

6.space

Marian [Ołdziejewski] siedzi przy skrzyni, zwrócony w stronę prawą. Łokieć na skrzyni.

7.psyche

Zamyślony.

8.media-theatre

Figurka Chrystusa – na skraju lewej strony.

9.space

Ma ostry nóż.

10.movement

M.[Marian] kładzie się na skrzyni. Obraca się w stronę okienka: siedzi na piętach. Splecione dłonie na skrzyni.

11.movement

Figurka [Chrystusa] przesuwa się równolegle do skraju podłogi ku przodowi.

12.movement

Podnosi się. Odwraca w stronę Chrystusa. Próbuje podnieść pieniek. Przetacza go w stronę Chrystusa. Siada. Bierze figurkę na ręce. Głowa Chrystusa oparta na prawym ramieniu.

13.movement

Niedokończony Bóg obrócił ku niemu drewnianą twarz

14.communication

i przemówił.

15.psyche

(ocknął się z zadumy)

16.movement

Chłop westchnął i ciężko dźwignął się ze skrzyni.

17.movement

(klęknął na środku izby i zdjął kapelusz)

18.movement

(skończył modlitwę i z trudem, niezdarnie podniósł się z klęczek)

19.unknown

Chłop siadł na zydlu przy stole i trzymanym w ręku gnypemNóż szewski był jedynym narzędziem pracy rzeźbiarskiej Jędrzeja Wowry. Wykonywał on nim wszystkie swoje prace i z tej między innymi przyczyny wszystkie je charakteryzuje niewielka dbałość o detale, brak wykończenia i wypolerowania ukończonych figur, charakterystyczna kanciastość. przeżegnał drewno.

20.movement

Chrystus przyjrzał się podstawie drewnianego bloku.

21.movement

Przesunięcie figurki w stronę głowy M.[Mariana]

22.communication

Ch.[Chrystus]patrzy na nogę.

23.movement

Przesunięcie figurki bardziej w lewo.

24.movement

Maniek kładzie z powrotem figurkę na kolanach.

25.movement

Podnosi Chrystusa, trzyma go w dłoniach, w lewo – oddalenie. Patrzy na figurkę.

26.movement

Kładzie figurkę z powrotem na prawym ramieniu. Wstaje. Odsłania figurkę.

27.appearance

(i zafrasował się, posmutniał, zapatrzył nie wiadomo gdzie…)

28.movement

Figurka przechodzi do przodu.

29.appearance

(i nadrabiając miną

30.audio

zaśpiewał sobie na góralską nutę)

31.appearance

Chłop uśmiechnął się smutnie.

32.movement

Tańczy.

33.audio

(i wywijając niezgrabnymi kulasami, zaśpiewał)

34.unknown

Świątkarz nie słucha śpiewu wesołego drewna. Już dawno odłożył gnyp, zamknął oczy i z twarzą ściągniętą bólem ciężko dyszy. Chrystus z niepokojem spojrzał na swego stwórcę.

35.unknown

Głowa figurki [Chrystusa] przytulona do nogi M.[Mariana].

36.movement

(zmógł się w sobie; otworzył oczy, sięgnął ręką po gnyp)

37.movement

Frasobliwy żwawo przesunął się w kierunku Jasia, nogę pod gnyp podstawił.

38.communication

(pokiwał tylko głową)

39.movement

(powlókł się do skrzyni, otworzył ją i jął przepatrywać jej zawartość)

40.movement

(wyjął ze skrzyni gotową już i pomalowaną figurkę ustawioną w drewnianej kapliczce i poniósł ją do stołu)

41.movement

Chłop postawił rzeźbę obok Chrystusa i osunął się na zydel.

42.movement

(oparł czoło o brzeg stołu, znów „pozieleniał na gembusi” – widać go ta droga do skrzyni zmęczyła, ale Chrystus już tego nie zauważył, z zachwytem wpatruje się w daszek i w zajmującą ten przybytek świętą)

43.movement

(zadreptał nogami i przesunął się razem z podstawą w stronę kapliczki)

44.movement

(i na dusia włazi do kapliczki)

45.movement

(udało mu się wypchnąć Genowefę spod daszka)

46.movement

(wyjął ze skrzyni gotową już i pomalowaną figurkę ustawioną w drewnianej kapliczce i poniósł ją do stołu)

47.movement

Chłop podniósł głowę

48.appearance

i półprzytomnie spojrzał na siedzącego w kaplicy Chrystusa.

49.movement

(zamienił figurki w kaplicy)

50.communication

Świątkarz pokręcił przecząco głową.

51.movement

(wstał z zydla i powlókł się do skrzyni)

52.movement

Chłop wyjął ze skrzyni kilka kolorowych świątków i poniósł je na półkę.

53.movement

Ustawieni na półkach święci ożywili się, wznieśli oczy do nieba, złożyli modlitewnie ręce, a ledwie chłop skończył, oni zaczęli:

54.movement

A tymczasem świątkarz wędruje od półek do skrzyni i od skrzyni do półek, ujawniając oczom zdumionego Chrystusa cały swój życiowy dorobek.

55.movement

Z grupy kolorowych świątków wysunął się nieco do przodu niezgułowaty święty Emil.

56.psyche

(westchnął z rezygnacją)

57.metatext

(„Mel, mel, mel” jest, oczywiście, zatartym tekstem łacińskiej modlitwy)

58.unknown

Chrystus posłuchał przez chwilę tej nabożnej wrzawy, a potem obrócił twarz w stronę grzesznika.

59.movement

wolno opuścił się na kolana, ukrył twarz w dłoniach

60.audio

i wyszeptał:

61.communication

(przerwał;

62.movement

opuścił głowę jeszcze niżej)

63.communication

Uparte milczenie.

64.movement

Drewniane figury aż zadrżały od wstrzymywanej pasji, a święty Zwodzijos-Bicownik, co trzymał wielorzemienny kańczug w ręku, podsunął się na sam brzeg stołu

65.audio

i warknął:

66.unknown

Na świętej półce zrobiło się teraz istne piekło.

67.movement

Chłop dźwignął się z trudem z klęczek, postąpił ku półce i jął zastawiać ją deskami.

68.unknown

Świątkarz zagryzł wargi, pomedytował chwilę, pomedytował, wreszcie rad nierad powlókł się w stronę kufra; otworzył go i wydobył spod szmat jakiś niewielki przedmiot.

69.movement

Powrót.

70.psyche

Coraz większa obawa i onieśmielenie.

71.audio

Cisza.

72.movement

Wstydliwe ustawianie przedmiotu na brzegu stołu.

73.psyche

Kontrolujące przez szpary w deskach każdy jego ruch spojrzenia świętych.

74.audio

I w dalszym ciągu: nikt nic, ani słowa.

75.audio

Chłop, milcząc,

76.movement

opuścił głowę ku ziemi

77.movement

Genowefa wyjrzała spoza deski!

78.movement

Chłop dotknął sękatym paluchem bioder nagiej Kukaśki.

79.movement

W szparze między dechami pojawiła się głowa świętego biczownika.

80.movement

(wyściubiła łeb ze szpary

81.communication

i syknęła)

82.unknown

(w jego głosie odezwała się rozpacz)

83.movement

Zaczął bić pięściami w deski oparte o szafę i

84.communication

krzyczeć

85.movement

Deski osunęły się na podłogę i z półek posypały się na chłopa świątki.

86.movement

Rzeźbiarz runął na podłogę, a na nim spiętrzyły się jego dzieła.

87.audio

I naraz zrobiło się w izbie straszliwie cicho.

88.audio

Cisza.

89.communication

Frasobliwy westchnął

90.movement

i smutnie pokiwał głową.

91.movement

(przyłożył rękę do twarzy

92.psyche

i zasmucił na zawsze)

appearance : 5

audio : 10

communication : 10

media-theatre : 1

metatext : 1

movement : 49

psyche : 6

space : 3

unknown : 103

Spowiedź w drewnie/ Żywoty Świętych - Notatki z realizacji

"Spowiedź w drewnie, Żywoty Świętych / Jan Wilkowski, Jędrzej Wowro" · Spowiedź w drewnie/ Żywoty Świętych - Notatki z realizacji

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Jadwiga

1.unknown

Zasię rzekła

2.unknown

Ojciec po madzi[arsku]

3.unknown

Jak ty będzies zakonnicom

4.unknown

I będę wojować

5.unknown

Zginął od Tatarów.

6.unknown

Wyszła z klasztora.

7.unknown

Chwyciła miec i wio na tatarów.

8.unknown

I Pan Bóg deł cud

9.unknown

Polsko wygra

10.unknown

hymnu

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: O Matce Boskie z Siedmioma Miecami

1.unknown

- Jak Matce Boski

2.unknown

- I kwestia

3.unknown

– Co ludzie na to powiedzą.

4.unknown

A M[atka] Bosko dostała do serca okrutnego jankoru

5.unknown

I poszła do Jeroz[olimskiego] kl[asztoru].

6.unknown

Nik nie pojmie jej za zonę. Ni

7.unknown

– Arch[anioł] wkłada leliję na loceskę J[ózefa].

8.unknown

Kawalyry krzyczą do Boga.

9.unknown

Kawalyry krzyczą do Boga.

10.unknown

Ospłokoł się J[ózef].

11.unknown

Stąp tutok.

12.unknown

J[ózef] i M[aryja] – przystępują do kapłana. Błogosławieństwo.

13.unknown

A jak Panu Jezusowi

14.unknown

– Naucam – bierze książkę od I żydka – przewraca przemądrzałych dochtorów – odrwaca – głowy nie mają i bez to – bierze za głowę.

15.unknown

– Z krzyża będziesz [mnie piastowała]

16.unknown

(z krzyża?)

17.unknown

Hosanna.

18.unknown

Świcki, maca

19.unknown

Szukają polikówChodzi o „poliki” w znaczeniu: paliki, pałki, etc.. Chwytają za lasecki.

20.unknown

monolog

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Weronika

1.unknown

A te złe ludzie już dawno pomarli

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Kaźmirek

1.unknown

Ale se tak uwazuje

2.unknown

Z ksiązek i z ducha św.

3.unknown

I więcej nie chciał chodzić do takiej szkoły.

4.unknown

I poszedł św. Kaźmirek w świat

5.unknown

od miasta do miasta

6.unknown

Tak wtedy te ptoszki

7.unknown

– No to jo wam śluby dom.

8.unknown

Ja z tobą – ty ze mną. Stają parami.Ja z tobą – ty ze mną. Wymiana w tej samej parzeJa z tobą – ty ze mną. Wymiana chłopaków

9.unknown

Święty Kaźmirek chodził do szkoły i strasznie fajnie się uczył

10.unknown

Aze się zlecieli

11.unknown

Ani oko nie widziało

12.unknown

pytają się go?

13.unknown

z ksiązek i z ducha świętego

14.unknown

Powiado roz Starosta do swoi

15.unknown

Wielmozno pani

16.unknown

Rzece

17.unknown

Ale se tak uwazują

18.unknown

musimy coś więcy dać

19.unknown

No i dobre

20.unknown

Kupili mu rysik, tabliczkę

21.unknown

rozmaite lamentorze

22.unknown

A kejdyś ty widział ducha świętego.

23.unknown

I więcy już nie chciał chodzić do taki szkoły.

24.unknown

Jak przysed do domu

25.unknown

Ja tam chodzić do szkoły nie będę

26.unknown

św. K[aźmirek] wyjął książkę i cytał im rózne

27.unknown

No to jo wom śluby dom

28.unknown

I posed[...]

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Genowefa

1.unknown

Zawołał swojego rządcę

2.unknown

W opiekę.

3.unknown

Dejcia ta! Pozór na moją

4.unknown

i na moje dziecko

5.unknown

Konia

6.unknown

A rządca se myśli:

7.unknown

Wezmę całe gosp[odarstwo] pod siebie

8.unknown

Dobre

9.unknown

Królowa kopła

10.unknown

– wezmę se całe gospodarstwo pod siebie.

11.unknown

Chce zyć po Boz[emu] i nie będę spała.

12.unknown

I teroz jo będę król[em]

13.unknown

Król wojował na wojnie i wojował

14.unknown

Król pisze list.

15.unknown

– Chyba się poczta spoliła.

16.unknown

Napiszę list do rządcy.

17.unknown

A ten rządca poszedł do król[owy] na bunt.Tu w rękopisie znajduje się strzałka skierowana ku górze, sugerująca, że ten cytat dotyczy wcześniejszego fragmentu tekstu „Żywotów”, niżby to wynikało z porządku notatek.

18.unknown

Zabił psa, wydłubał oczy

19.unknown

A królowa znalazła jaski[nię]

20.unknown

A rządca przeląkł się

21.unknown

A na noc posed do królowy i pcho się pod piezyny.

22.unknown

Kce zyć po Bozemu

23.unknown

Zrobie sobie fraj, urlaub

24.unknown

Pikny je list napisał

25.unknown

Tropi się.

26.unknown

Ino ona nie dostawała

27.unknown

napise list do króla.

28.unknown

Ładnie mu napisała. – Ptaszek z listem odlatuje. – Bo go nie posłoł.

29.unknown

– Napise list do rządcy. – wchodzi Marian. – Do rządcy. Giermek z listem jedzie do rządcy.

30.unknown

Rządca odpisuje list

31.unknown

Aze przyszed ten cos ze prododziła chłopoka. Wchodzi król[owa] z synackiem. Synacek strasy miecykiem. Genowefa z synackiem wychodzą. Wlatuje ptaszek. Rządca centralnie. Ręka uniesiona. Ptaszek podaje papierTu jest ramka i strzałka: „ptaszek podaje papier” miało iść po „wlatuje ptaszek”.. Ptaszek odlatuje w prawo. Rządca znika w lewej kulisie.

32.unknown

Wyłaniają się król walczący z rycerzem.Rany boskie – upuszcza miecz, podnosi do góry palec.Król podaje list giermkowi, tenże jedzie z listem do rządcy. Odjeżdża.

33.unknown

porządek z królowom

34.unknown

niedobra nowina – podaje list. – Że upodlonego zwierzęcia nie chce na swoim burku– królowa opuszcza list, łapie go rządca, królowa łapie za głowę synacka, synacek przyklęka, rządca oddaje list nar[ratorowi].

35.unknown

Rządca wezwał sługę – Rządca klaska. Wchodzi Drań z lewej kulisy. Rządca podprowadza go do rampy.

36.unknown

Do kreminału – Rządca odwraca się, przez ramię mówi – na rok i sześć niedziel.

37.unknown

Cóż wam to dziecko winne.

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Weronika

1.unknown

Dwa mansjony po bokach (na skos). Na środku kubik? Chór na schodkach z lewej. w głębi scenyNar[rator] z p[rawej] Klęczy Zapowiedź. Chór wstaje. Zaczyna śpiewać. Narrator przechodzi na czoło procesji. Prowadzi.

2.unknown

Wchodzą oprawcy. Wiążą Chr[ystusa]. Popychają go do przodu. Liny naprężone.

3.unknown

A oni furt go bili

4.unknown

Oni powiedli go nazad do Piłata.

5.unknown

Tak oni przywiązali go do słupa.

6.unknown

Ani się patsyć na to okrutne

7.unknown

Sąd Piłata. – Na śmierć.

8.unknown

Upada. Dźwiga. Epizod ze św. Weroniką. Przechodzi na lewo. Dźwiganie Chrystusa – [krzyże???]Procesja za nimi. Podchodzą do kubika. Lawenda staje na kubiku. Chór na tle lewego mansjonu. Ukrzyżowanie.

9.unknown

Weronika podchodzi półkolem do krzyża. Przyklęka.

10.unknown

Jak się ludzie zwiedzieli

11.unknown

Przykłada chusteckę do twarzy. Podchodzi do prawego mansjonu. Przykłada chusteckę do ręki i twarzy króla.

12.unknown

– Skońcyło się wasze panowanie, zydy jedne.

13.unknown

Siepacze padają na ziemię. Leszek podchodzi do krzyża. Przyklęka. Weronka również. Ubóstwienie – podniesienie Chrystusa przez siepaczy (bez masek). Wyjście do przodu. – Z tyłu kompozycja grupowa.

14.unknown

– A to błoto z krwią się zmiesało.

15.unknown

Lawenda przyklęka. Bierze Ch[rystusa] na ramiona. Weronika podchodzi. Przykłada – chustę. Odsłania twarz. Pokazuje chusteczkę.

16.unknown

W[eronika] poszła do króla.Król wychodzi na Zydy.

17.unknown

Weronka mówi tekst – głupie osły.

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Jadwiga

1.unknown

pod siebie

2.unknown

teraz mie musicie słuchoć

3.unknown

Cztery państwa rzuciły się

4.unknown

Panie Boze – daj cud

SPOWIEDŹ W DREWNIE. Notatki z realizacji.

1.media-theatre

Początek – przesłona.

2.audio

Muzyka – Kiedy ranne wstają zorze.

3.media-theatre

Odsłona.

4.movement

Marian [Ołdziejewski] siedzi przy skrzyni, zwrócony w stronę prawą. Łokieć na skrzyni.

5.psyche

Zamyślony.

6.media-theatre

Figurka Chrystusa – na skraju lewej strony.

7.space

Ma ostry nóż.

8.movement

Figurka [Chrystusa] przesuwa się równolegle do skraju podłogi ku przodowi.

9.movement

M.[Marian] kładzie się na skrzyni. Obraca się w stronę okienka: siedzi na piętach. Splecione dłonie na skrzyni.

10.movement

Podnosi się. Odwraca w stronę Chrystusa. Próbuje podnieść pieniek. Przetacza go w stronę Chrystusa. Siada. Bierze figurkę na ręce. Głowa Chrystusa oparta na prawym ramieniu.

11.movement

Przesunięcie figurki w stronę głowy M.[Mariana]- Ch.[Chrystus] patrzy na nogę.

12.movement

Przesunięcie figurki bardziej w lewo.

13.movement

Maniek kładzie z powrotem figurkę na kolanach.

14.movement

Podnosi Chrystusa, trzyma go w dłoniach, w lewo – oddalenie. Patrzy na figurkę.

15.movement

Kładzie figurkę z powrotem na prawym ramieniu. Wstaje. Odsłania figurkę.

16.movement

Figurka przechodzi do przodu.

17.movement

Tańczy.

18.movement

Głowa figurki [Chrystusa] przytulona do nogi M.[Mariana].

19.movement

Figurka tyłem [w]upakowuje się do kapliczki.

20.movement

Figurka przechyla się na prawo.

21.movement

Figurka przesuwa się w górę, w stronę półki.

22.movement

Schyla się w przysiadzie. Podnosi figurkę. Trzyma w dłoniach.

23.movement

Przestawia [?] figurkę w dziurę. Siedzi przy figurce.

24.movement

M.[arian] wstaje. Siada na skrzyni.

25.movement

[?] wychyla [?] figurkę do tyłu. M.[Marian] ją przytrzymuje. Odsłania. Zamyka [?]. Bierze dłonie pod [?] głowę.

26.movement

Figurka przesuwa się równolegle do skraju podłogi ku przodowi. […]

audio : 1

media-theatre : 3

movement : 20

psyche : 1

space : 1

unknown : 117

Media

Dokument

Pobieranie

Spowiedź w drewnie, Żywoty Świętych / Jan Wilkowski, Jędrzej Wowro

Spowiedź w drewnie + Żywoty Świętych / Jan Wilkowski, Jędrzej Wowro

Spowiedź w drewnie: strona tytułowa

SPOWIEDŹ W DREWNIE

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Strona tytułowa

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Święty Kaźmirek

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Święta Genowefa

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Święta Magdalena

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Matka Boska z siedmi miecami

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Święta Weronika

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Święta Jadwiga

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Matka Bosko Niepokalanie Pocęto

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: O Panu Jezusie Frasobliwym i Święty Weronice

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Matka Bosko z siedmi miecami

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Święta Magdalena

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Święty Kaźmirek daje śluby ptaskom

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: O Święty Jadwidze i wojsku śpiącym, a jak sie zbudzi, to juz bedzie koniec świata

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: O Genowefie

Spowiedź w drewnie/ Żywoty Świętych - Notatki z realizacji

SPOWIEDŹ W DREWNIE. Notatki z realizacji.

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Kaźmirek

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Genowefa

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: O Matce Boskie z Siedmioma Miecami

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Jadwiga

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Weronika

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Jadwiga

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Magdalena

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Matka Boska z siedmioma miecami

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Kaźmirek

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Genowefa

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Weronika

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Jadwiga

Spowiedź w drewnie/ Żywoty Świętych - Notatki z realizacji

SPOWIEDŹ W DREWNIE. Notatki z realizacji.

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Kaźmirek

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Genowefa

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: O Matce Boskie z Siedmioma Miecami

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Jadwiga

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Weronika

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Jadwiga

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Magdalena

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Matka Boska z siedmioma miecami

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Kaźmirek

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Genowefa

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Weronika

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Jadwiga

ŚW. KAŹMIREK
1. oboje rodziców ściągać od razu („Starostów”)
4. [2] szybsze przejście Kaźmirka
3. głaskanie K[aźmirka] do przodu
4. marsz weselny (krawatka)
5. za dużo o jedną parę udzielanie ślubu
6. nóżki za drzewami
7. zakończenie