(1910-1989), prozaik (zob. biogram: WPPiBL, t. 1), studiował polonistykę i socjologię na Uniwersytecie Poznańskim, debiutował w 1933 r. opowiadaniem Śmierć chłopca na łamach „Wiadomości Literackich”. W 1939 był stypendystą PAL, przebywał na studiach we Florencji i w Paryżu. Podczas okupacji niemieckiej był zaangażowany w pracy konspiracyjnej, współpracował z Biurem Informacji i Propagandy KG AK, żołnierz powstania warszawskiego. Wydał antologię Warszawski dowcip w walce 1939-1944 (Warszawa 1946). W latach 1956-1968 pracował jako nauczyciel języka polskiego w Ambasadzie Stanów Zjednoczonych w Warszawie. Autor powieści i utworów dramatycznych.