Powieść Vladimira Nabokova, która przyniosła mu światowy rozgłos. Książka ukazała się w Stanach Zjednoczonych 18 sierpnia 1958 r. – stąd zapewne pytanie o nią Wierzyńskiego, czy to pod wpływem lektury własnej, czy to ze względu recenzje w prasie (m.in. pochlebne w „New York Times Book Review”, ale też uznające powieść za pornograficzną w „The New York Times”). – Temat pedofilii spowodował, że Nabokov miał trudności z wydaniem książki. Początkowo kilka wydawnictw w USA odmówiło publikacji ze względu na treści pornograficzne i w obawie przed ewentualnymi konsekwencjami prawnymi. Pierwsze wydanie ukazało się we wrześniu 1955 r. w paryskim wydawnictwie Olympia Press, specjalizującym się w pornografii; w grudniu tegoż roku wobec masowego przewożenia powieści do Anglii francuskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych pod naciskiem rządu Wielkiej Brytanii zakazało rozpowszechniania Lolity (i niektórych innych książek Olympia Press), zakaz uchylono w 1956 r., co umożliwiło ponowne starania Nabokova o wydanie amerykańskie. – W jęz. polskim w latach 1958–1987 fragmenty powieści drukowane były w kilku czasopismach w różnych przekładach; w przekładzie Jerzego Tepy na łamach londyńskich „Wiadomości” w 1961 r. ukazały cztery rozdziały: Pożycie z Charlottą, nr 17 (786) z 23 kwietnia; Lolita uwodzi Humberta, nr 19 (788) z 7 maja; Ostatnie spotkanie, nr 23 (792) z 4 czerwca; Rozprawa z Cue, nr 26 (795) z 25 czerwca. Pełne wydanie książkowe w przekładzie Roberta Stillera ukazało się w Warszawie (PIW) w 1991 r.