(1891–1973), historyk, wybitny badacz epoki jagiellońskiej, historii Litwy, dziejów cesarstwa bizantyjskiego, znawca nauk pomocniczych historii; działacz emigracyjny; profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek Polskiej Akademii Umiejętności; od 1939 r. na emigracji – założyciel Uniwersytetu Polskiego Zagranicą w Paryżu (1939 r.), współzałożyciel Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce (1942 r.); wykładowca wielu uniwersytetów amerykańskich (zob. Halecki i jego wizja Europy, t. 1–3, red. M. Dąbrowska, Warszawa–Łódź 2012–2014).