Już Jutrzeńka nocne cienie
precz z smutnego nieba żenie,
razem każe, byśmy mieli
pamięć, powstawszy z pościeli,
wraz uciec się, jako trzeba,
wraz z modlitwą, wraz do Nieba.
Więc módlmy się i z prośbami
do Boga idźmy za nami,
iżby, jako na wsze kraje
świata tego światło daje,
tak do serca wszedł naszego
z światłem Ducha Najświętszego.
Co by z powszechnej zarazy
uprowadził nas od zmazy
i posadzić chciał na niebie
po tym życiu blisko siebie,
kędy byśmy Go z świętymi
czcili wargi chwalebnymi.
Jego wola stań się wszędzie,
co się kolwiek czynić będzie.
Lubo doma, lub w gościnie
niech czas z chwałą Boga płynie.
Zapiszmy się Jemu całem
sobą chętnie, z duszą, z ciałem.
O Ty, co rządzisz wszystkiemi
i na niebie, i na ziemi,
którzy Ciebie, Syna Twego
i czczą Ducha Najświętszego,
spraw, iżby się onych modły
nigdy, nigdy nie zawiodły!