Chałko Władysława Aniela z d. Wróblewska
(1915–2016), urodzona w Kołomyi, ukończyła tamtejsze gimnazjum sióstr urszulanek. Następnie była instruktorką przysposobienia wojskowego. Aresztowana przez NKWD i zesłana na Syberię, została uwolniona na mocy układu Sikorski–Majski, po czym odbyła szlak przez Kazachstan, Iran, Irak, Palestynę i Egipt do Włoch. W szeregach Pomocniczej Wojskowej Służby Kobiet 2. Korpusu Polskiego brała udział w walkach o Monte Cassino, jako jedna z ośmiu kobiet-pielęgniarek na linii frontu, następnie była pielęgniarką Piątego Polowego Szpitala Ewakuacyjnego i przełożoną Domu Ozdrowieńców. Służbę w Polskich Siła Zbrojnych na Zachodzie zakończyła w stopniu majora. Po demobilizacji przebywała w Wielkiej Brytanii, gdzie pracowała jako pielęgniarka dziecięca w obozie dla uchodźców. W 1947 r. wyszła za mąż za Zbigniewa Chałkę. W 1951 r. przeniosła się wraz mężem i synem do Stanów Zjednoczonych; krótko przebywali w Nowym Jorku, osiedli na stałe w Chicago. Początkowo pracowała jako sprzedawca w polskim sklepie, a później do emerytury (w latach 80.) była urzędniczką Związku Narodowego Polskiego (Polish National Alliance).
![[12 marca 1955. B]](/storage/fragments/855.png)
![[27 marca 1955. B]](/storage/fragments/860.png)
![[2 maja 1955]](/storage/fragments/865.png)
![[18 sierpnia 1957]](/storage/fragments/1029.png)
![[19 stycznia 1958]](/storage/fragments/1082.png)
![[15 stycznia 1958]](/storage/fragments/1083.png)
![[26 stycznia 1958]](/storage/fragments/1093.png)
![[19 lutego 1958]](/storage/fragments/1137.png)
![[30 maja 1958]](/storage/fragments/1170.png)
![[2 czerwca 1958]](/storage/fragments/1171.png)