(1908–1981), powieściopisarz (zob. WPPiBL, t. 4). W latach 1932–1933 był sekretarzem redakcji „Epoki”, debiutował jako prozaik w 1931 r. na łamach „Kobiety Współczesnej”. W 1933 r. wraz z żoną Heleną Boguszewską utworzył zespół literacki Przedmieście. Był współpracownikiem Ligi Ochrony Praw Człowieka. Podczas II wojny światowej mieszkał w Warszawie, brał udział w konspiracyjnym życiu literackim. Po wojnie należał do PPS, w latach 1945–1947 pracował w Prezydium Rady Ministrów, był dyrektorem Instytutu Pamięci Narodowej, a następnie Funduszu Kultury. Od 1950 r. zajmował się wyłącznie pracą literacką. Brał udział w zebraniach Klubu Krzywego Koła. W 1961 r. był aresztowany pod zarzutem kolportowania w kraju zakazanych wydawnictw zagranicznych. Podczas rewizji skonfiskowano mu kilkanaście tomów dzienników. Skazany na rok więzienia, przebywał z zakładzie karnym w Potulicach. W latach siedemdziesiątych publikował na łamach „Miesięcznika Literackiego”.