(1890-1949), krytyk literacki, historyk literatury (zob. biogram: WPPiBL, t. 9). Od 1926 r. współpracował z „Wiadomościami Literackimi”, był czołowym krytykiem poetów Skamandra (zob. Wśród poetów, oprac. W. Archemowiczowa, wstęp J. Kwiatkowski, Kraków 1964). Podczas okupacji niemieckiej przebywał w Zalesiu pod Warszawą, kontynuował prace literackie (m.in. nad twórczością J.I. Kraszewskiego). Po wojnie w 1946 r. zamieszkał w Toruniu, mianowano go profesorem Uniwersytetu M. Kopernika. Korespondencja Zawodzińskiego z Wierzyńskim i Grydzewskim przechowywana jest w Bibliotece Narodowej.