(1890-1977), poeta, krytyk literacki, tłumacz (zob. biogram: WPPiBL). Od 1924 r. publikował systematycznie w „Wiadomościach Literackich”. W 1945 r. został dyrektorem Departamentu Literatury w Ministerstwie Kultury i Sztuki, w 1946 r. należał do redakcji „Warszawy”; w latach 1946-1947 był posłem do Krajowej Rady Narodowej. W latach 1946-1948 drukował artykuły i recenzje w „Robotniku”. (Beata Dorosz)
(1890–1977), poeta, krytyk literacki i teatralny, eseista, tłu- macz. Należał do współzałożycieli pisma „Ponowa” (wychodziło w latach 1921–1922), wchodził w skład grupy literackiej „Czartak”. Od 1921 r. współpracował z pismem „Robotnik”; w latach 1932–1939 był jego stałym recenzentem teatralnym. Podczas okupacji niemieckiej mieszkał w Warszawie. W latach 1939–1940 uczestniczył w organizowaniu komitetu pomocy pisarzom, następnie działał na rzecz literatów pochodzenia żydowskiego. Współpracował z konspiracyjnymi czasopismami Polskich Socjalistów, wykładał na tajnych kompletach. Po zakończeniu wojny został dyrektorem Departamentu Literatury w Ministerstwie Kultury i Sztuki oraz redaktorem naczelnym miesięcznika „Teatr”. Za publikacje w londyńskich „Wiadomościach” został skazany w 1965 r. na półtora roku więzienia (z zawieszeniem na dwa lata). W grudniu 1975 r. był jednym z sygnatariuszy „Memoriału 59”, protestujących przeciwko zmianom w Konstytucji PrL. Opublikował m.in. Zarazę w Grenadzie (1926). (Sylwia Chwedorczuk)