Broncel Zdzisław
(1909–1998), krytyk, poeta, publicysta (zob. biogram: WPPiBL, t. 1), jesienią 1939 r. przedostał się z warszawy do Wilna, współpracował z Teatrem Polskim na Pohulance, w czerwcu 1941 r. został wywieziony do łagru na Uralu. W 1942 r. wraz z Armią Polską ewakuował się na Bliski Wschód. W latach 1943–1945 współredagował pismo „W Drodze”. W 1947 r. przeniósł się do Wielkiej Brytanii. W 1954 r. otrzymał nagrodę ZPPnO za twórczość krytycznoliteracką. Zob. The Hanna & Zdzisław Broncel Charitable Trust – fundatorzy, powiernicy, beneficjenci, red. Halina Taborska, Ewa Lewandowska-Tarasiuk, Londyn 2016.
![[14 stycznia 1957]](/storage/fragments/959.png)
