Stempowski Jerzy, pseud. Paweł Hostowiec

Komentarz w korespondencji SkamandrytówKomentarz w edycji korespondencji Marii Dąbrowskiej i Anny Kowalskiej

Komentarz w korespondencji Skamandrytów

(1893–1969), eseista, krytyk, epistolograf, tłumacz. W 1940 r. przedostał się z Polski do Szwajcarii, do końca życia mieszkał w Bernie; jeden z najważniejszych współpracowników „Kultury” paryskiej. Zob. też L. Hass, Masoneria polska XX wieku. Losy, loże, ludzie. [Słownik biograficzny wolnomularzy], Warszawa 1996, s. 255. A.S. Kowalczyk, Nieśpieszny przechodzień i paradoksy. Rzecz o Jerzym Stempowskim, Wrocław 1997; „Pan Jerzy”. Śladami niespiesznego przechodnia. Wspomnienia i szkice o Jerzym Stempowskim, wyb. i oprac. J. Timoszewicz, Warszawa 2005. (Beata Dorosz)

Komentarz w edycji korespondencji Marii Dąbrowskiej i Anny Kowalskiej

(1894-1969), eseista i krytyk literacki, syn Stanisława. W latach 1921-1925 był korespondentem Polskiej Agencji Telegraficznej w Paryżu, Genewie i Berlinie. Po wybuchu II wojny światowej przedostał się na Węgry, w 1940 r. zatrzymał się w Szwajcarii, następnie zamieszkał w Muri pod Bernem. Od 1946 współpracował z paryską „Kulturą”. W 1951 przeniósł się do Berna. (Sylwia Chwedorczuk)

Osoba