(1868–1963), agronom, działacz społeczny, przyjaciel Stanisława Stempowskiego z lat studenckich w Dorpacie. W dwudziestoleciu międzywojennym był naczelnikiem Wydziału Wytwórczości Rolniczej, pełniącym obowiązki dyrektora Departamentu Produkcji Rolniczej. W latach 1927–1944 prezes Fundacji im. Staszica w Dziekanowie w powiecie hrubieszowskim, od 1933 r. pełnił także funkcję komisarza rządowego Izby Rolniczej Kieleckiej i Wołyńskiej. Po wojnie zamieszkał w Szczecinie, gdzie kierował Wydziałem Nasiennym w Urzędzie Wojewódzkim (1946–1950). Za namową Dąbrowskiej napisał pamiętnik Roczniki długiego żywota mego, obejmujący lata 1878–1945 (nieopublikowany rękopis znajduje się w Gabinecie Rękopisów BUW, nr inw. 5164).