Struktura
Metadane
Miejsce w kolekcji
Kolekcja:
Polskie teksty szesnastowieczne
Dokumenty w kolekcji:
Satyry Marcina Bielskiego
Wszystkiej liflandzkiej ziemie ... opisanie
Bielski Test Porównania
Gęśli rożnorymych księga I.
Przesławnego wjazdu do Krakowa i ... koronacyjej Henryka Walezjusa ... wirszem opisanie
Rozmyślania męki Pana naszego Jezusa Krystusa z modlitwami
Rozmowa Baranów
Kronika, to jest historia świata
Pobieranie
Sub
GENEROSISS.
SIERAKOWIANAE DE
Bogusławice Familiae.
Avitum Stemma.
Symbola fert atlae mentis pennata SAGITTA
ANNULUS eximii pignus honoris habet.
Quidnam INSIGNIBUS his te dignius: alma vetustae
O SIERAKOWIAE gloria luxque domus.
Tu celsis claros animis pulchro orbe nepotes
Aspicis, et pulchri minia honoris obis.
Ergo prisca, rubro velut esse recentia campo
Non mirum: haec renovas laudibus usque tuis.
I. R.
Gęśl Dwudźieſta.
Ipſa quidem Virtus ſibimet pulcherrima merces.
NIemáſz y po trzeći raz nie máſz wątpliwośći/
By w kim cnotá miáłá viść bez cżći y ſławnośći.
Cnotá ſámá ſobie ieſt y pewną zasługą/
Sámá ſobie nadgrodą: pokaż táką drugą.
Tá wzniosłá ogrodnicżká z prochu Abactoná/
Y dáłá Sceptrum w rękę buinego Sydoná.
Tą Miotius Auſońcżyk żyie leworęki/
Co Porſenny zbył prze ſwe dobrowolne męki.
Tą Cocles moſtobronny/ tą Curtius y tą
Regulus má bezſęnny pámięć známienitą.
Tą Arpin/ tą Demoſthen/ tą Lycurg życżliwy/
Práw odawcá Lácońſki w vśćiech ludzkich żywy.
Vdátnych wierſzopiſow námięniáć nietrzebá/
Bo ći ſwą byſtrą cnotą wdrą ſię y do Niebá.
Wierſz y po źiemi płatny/ wierſz y w niebie w wadze/
Y tám wierſz duchy krzycżą Bogu wielkiey władze.
Y ćiebie ſzkodá milcżeć o gromádo święta/
Ktorym dech zmárłym mnoży Cnotá ſkrzydłopięta.
Tą Moyzeſz cudopręty/ tą Táreſá Plemię
Slyną choć z ocżu ludzkich dawno poſzli w źiemię.
Tą on możny Pſálmodźiey dźiwnie probowány
Trwa w pámięć poki Słońce świeći nie obrány.
Tą y dźiś ſą poważni w cżći Sámuelowie/
Tą máią nieboletni wiek Eliaſzowie.
Tąć y Ian wodokropny/ y Páweł ſtátecżny/
Woźny wſzech Pánow Páná ſyt powagi wiecżney.
Krotko mowiąc/ długie by páſmo tu wić trzebá/
Stárſzych y świeżſzych ktorzy tą doſięgli niebá.
Gdyż tedy buina Cnotá ſobie y ſwoim płáći
Ták dobrze że ná służbie iey nikt nie vtráći.
Co żywo k niey przyſtaway/ waż ią wielce ſobie/
Chceſzli ſkarb drogi náleść słáwę wiecżną w grobie.