Sosnkowski Kazimierz
(1885-1969), generał WP, polityk (zob. biogram: PSB, t. 40). Od 1906 r. w ruchu niepodległościowym, założyciel Związku Walki Czynnej (1908), bliski współpracownik J. Piłsudskiego. W latach 1914-1916 szef sztabu I Brygady Legionów, od 1919 r. wiceminister. Następnie do 1924 r. minister spraw wojskowych. W latach 1927-1939 inspektor armii. Po kampanii wrześniowej przedostał się w październiku 1939 r. do Paryża. Był ministrem i przewodniczącym Komitetu Ministrów dla Spraw Kraju, w 1941 r. przeciwnik układu Sikorski-Majski ustąpił z rządu, był następcą Prezydenta, a w latach 1943-1944 Naczelnym Wodzem. Na skutek nacisków sowieckich oraz braku zgody na politykę premiera S. Mikołajczyka 30 września 1944 r. usunięto Sosnkowskiego ze stanowiska Naczelnego Wodza. W listopadzie 1944 r. wyjechał do Kanady. W latach 1952-1954 prowadził akcję zjednoczenia emigracji legalistycznej. Wydał wybór pism: Materiały historyczne, oprac. Józef Matecki, Londyn 1966. Na wieczór zorganizowany w Nowym Jorku 28 marca 1954 r. z okazji 35-lecia twórczości Kazimierza Wierzyńskiego nadesłał przemówienie, zob. „Wiadomości” (Londyn) 1954, nr 26 (430), przedruk w tegoż: Materiały historyczne, dz. cyt., s. 584-586 oraz w: Wspomnienia o Kazimierzu Wierzyńskim, oprac. P. Kądziela, Warszawa 2001, s. 284-286.
![[15 grudnia 1955]](/storage/fragments/897.png)
