IOANNIS GLICZNERI DE
SKRZETUSZ EPIGRAMMA AD
LECTOREM. Affatu Phoebum Musae ambiuere comantem
Fors per Bructenicam cum graderentur humum,
Dicentes: teneris solers aetatis ab annis
Ribinius Cyrrhae sacra fluenta colit.
Munere da digno, digno ut frueatur honore,
Eius constantem Phoebe repende fidem.
Oravere Deae: voti facit esse potentes
Phoebus, et huic Cytharam commodat ipse suam;.
Addit et Aglaias illi, Suadaeque lepores,
Et Consi et Themidis donat habere bona.
Inter Sauromatas vatem insuper esse, (Latina
Attica seu scribat siue Polona) facit.
Tu quicunque soles de carmine quaerere fructum
Nubila seu menti demere tetra tuae.
Pellere seu curas animo, lege scripta RIBINI,
Proxima Appollineis versibus ille facit.
Gęśl Oſma. Numinis hic plenam referemus carmine Cœnam. PAn IEZVS Zbáwićiel miły/
Gdy w zbroiey tłuſzcże były/
Co go do złych Zydow mocy
Miáły iąć w ciemney nocy.
Spráwował zbáwienną z ſwymi Wiecżerzą/
Ktorey zmysł rozmáićie dźiś ludźie bierzą/
Y roznie o niey wierzą.
Wźiął naprzod chleb w Swięte ręce/
Gdy iuż ku krwáwey męce/
Z Zwoleniki ſię roſtawał/
Z dźiękámi im rozdawał.
Mowiąc: bierzćie/ iedzćie/ toć ieſt moie Ciáło/
Ktore zá was ná śmierć cięſzką ſię wydáło/
Y ma iuż mąk nie máło.
A to záwſze cżyńćie ná pámięć moię/
Gdyż prze wáſze zdrowie mąk ſię nieboię/
A o wáſz żywot ſtoię.
Wtenże ſpoſob cżyniąc dźięki/
Po Wiecżerzy z ſwey ręki/
Kielich z Winem im dáć racżył/
Y wtym ich nie przebacżył/
Mowiąc: ten Teſtáment niech wam będźie dány/
Krwie moiey zá grzechy wáſze wylaney/
Pijćie pomniąc ná me rány.
A cżyńćie to wſzyſtcy ná pámięć moię/
Ile pić będźiećie/ bo ia duſzę ſwoię/
K śmierći prze wáſz vpad ſtroię.
Niezmiernaſz to łáſká byłá/
Ktora ſię k nam ziáwiłá/
Ze nam Pan Zbáwienney chęći/
Zoſtáwił te piecżęći.
Krzyknimyſz wſzyſtcy y wielcy y máli/
Day BOZE byſmy tych dobr godnie vżywáli/
Tobie chwałę wzdawali.