IOANNIS GLICZNERI DE
SKRZETUSZ EPIGRAMMA AD
LECTOREM. Affatu Phoebum Musae ambiuere comantem
Fors per Bructenicam cum graderentur humum,
Dicentes: teneris solers aetatis ab annis
Ribinius Cyrrhae sacra fluenta colit.
Munere da digno, digno ut frueatur honore,
Eius constantem Phoebe repende fidem.
Oravere Deae: voti facit esse potentes
Phoebus, et huic Cytharam commodat ipse suam;.
Addit et Aglaias illi, Suadaeque lepores,
Et Consi et Themidis donat habere bona.
Inter Sauromatas vatem insuper esse, (Latina
Attica seu scribat siue Polona) facit.
Tu quicunque soles de carmine quaerere fructum
Nubila seu menti demere tetra tuae.
Pellere seu curas animo, lege scripta RIBINI,
Proxima Appollineis versibus ille facit.
Typográf do Cżytelniká. CO Homerowi w iego Rápſodiách/ álbo onemu ſtoo=
kiemu Argowi w iego ſtraży ſię przygadzáło/ to
nam też w tey niezlicżnośći cháracterow naſzych nie
dźiw że ſię cżáſem potknąć przytraffi. A to y tu w
tych Rymiech ná nie ktorych mieyſcách ieſt omyłek tro=
ſzecżkę/ ktore ácż niegwałtowne/ iednák żeby ſię ſnadź
ſenſowi co nieubliżyło/ przeſtrzedz tu ſtrony ich zaraz z
pocżątku ſię nam zdáło.
W Pierwſzey Gęśli kártę przewroćiwſzy w pierwſzym
wierſzu nie dołożono togo słowká Roki.
W ſiodmey Gęśli 13. wier. ſtoij dodáć/ cży dodawáć.
W Gęśli dźieſiąty kár: 2. wier. 11. ſtoij Themiſz/ cżyt.
Themis.
W Gęśli iedenaſty w 3. wier. ſtoij przełámuiąc/ cżyt
z gruntu pſuiąc. Támże w 25. wier. ieſt ſtroię/ cżyt. ſtoię.
W Gęśli dwánaſty w 2. wier. ſtoij chęći cżytay chcęcy.
W Gęśli trzynaſtey w 15. wier. ſtoij nie groſz iedno dá
ry/ cżytay nie groż iedno dáry/
W Gęśli ſzeſnaſtey ná drugiey kár. w 7. wier. ſtoij ſu=
ſzołowne/ cżyt duſzołowne.
W Gęśli dźiewiętnaſtey kártę przewroćiwſzy w 1. wier.
ſtoij z mego/ cżytay z niego.
W Gęśli dwudźieſtey w 7. wier. ſtoij Miotius/ cżytay
Mutius.
Tom ći chćiał Cżytelniku łáſkáwy w cżás opowie=
dźieć/ żebyś wiedźiał iáko tu w dálſze cżytánie poſtąpiwſzy
ſię ſpráwowáć.