Struktura
Metadane
Autorstwo:
Gatunek:
Proza
Tekst edycji
Fragmenty: 31
Autorstwo:
Opis źródła:
Bibliografia
E. Orzeszkowa, Na prowincji. Część pierwsza i druga, [w:] taż, Tanie zbiorowe wydanie powieści, t. 4–5, Warszawa 1884, oficyna Lewentala
Byty
Miejsce w kolekcji
Kolekcja:
Powieści Elizy Orzeszkowej
Dokumenty w kolekcji:
Na prowincji. Powieść.
Pan Graba - próba
W klatce. Powieść
Media
Dokument
Tekst edycji
Motto powieści
---Na-prowincyi--powieść.-Cz.-1---4-5---b36d9c25-53d9-4345-bf46-f4520f304e41-thumbnail.jpg)
Pobieranie
NA PROWINCJI. POWIEŚĆ
Koło goni, koło dzwoni,
Aż pęknie i stanie:
Serce boli, myślą goni,
Aż i bić przestanie.
Bo przez różne progi, drogi
Koło się potoczy,
Czyś bogaty, czyś ubogi
Śmierć cię w grób zatoczy.
Różne sprychy w mojem kole,
Różne życia chwile:
Różne szczęścia, różne bole
Ucichną w mogile.
Pieśń Kołodzieja (Pieśń Kołodzieja) Orzeszkowa korzystała raczej z drugiego źródła, mimo nieznacznie zmienionego tytułu oraz drobnych różnic interpunkcyjnych. Wanitatywna tonacja wiersza (bez związku z pierwotnym kontekstem obrazka) mogła wynikać z dramatycznych doświadczeń życiowych Antoniewicza, wcześniej powstańca listopadowego i ojca rodziny, który wstąpił do zakonu po utracie w ciągu siedmiu lat pięciorga dzieci oraz żony(zob. Encyklopedia katolicka, t. 1, red. F. Gryglewicz, R. Łukaszyk, Z. Sułowski, Lublin 1985, s. 669). W tekście wiersza ze względów eufonicznych zachowano przestarzałą formę fleksyjną mojem.
Koło goni, koło dzwoni,
Aż pęknie i stanie:
Serce boli, myślą goni,
Aż i bić przestanie.
Bo przez różne progi, drogi
Koło się potoczy,
Czyś bogaty, czyś ubogi
Śmierć cię w grób zatoczy.
Różne sprychy w mojem kole,
Różne życia chwile:
Różne szczęścia, różne bole
Ucichną w mogile.
Pieśń Kołodzieja (Pieśń Kołodzieja) Orzeszkowa korzystała raczej z drugiego źródła, mimo nieznacznie zmienionego tytułu oraz drobnych różnic interpunkcyjnych. Wanitatywna tonacja wiersza (bez związku z pierwotnym kontekstem obrazka) mogła wynikać z dramatycznych doświadczeń życiowych Antoniewicza, wcześniej powstańca listopadowego i ojca rodziny, który wstąpił do zakonu po utracie w ciągu siedmiu lat pięciorga dzieci oraz żony(zob. Encyklopedia katolicka, t. 1, red. F. Gryglewicz, R. Łukaszyk, Z. Sułowski, Lublin 1985, s. 669). W tekście wiersza ze względów eufonicznych zachowano przestarzałą formę fleksyjną mojem.