(1919–2012). Po maturze w 1937 r. w Gimnazjum im. A. Mickiewicza w Warszawie studiował w Belgii i we Francji, latem 1939 r. wrócił do Warszawy. Wziął udział w kampanii wrześniowej, walcząc w obronie Lwowa, następnie znalazł się w Wilnie, był żołnierzem ZWZ-AK. W maju 1941 r. aresztowany przez NKWD, osadzony w łagrze. Wyszedł z Rosji z Armią Polską dowodzoną przez gen. W. Andersa, w 1943 r. znalazł się w Anglii, latał jako nawigator w polskim bombowym Dywizjonie 300 Ziemi Mazowieckiej. W latach 1946–1952 był sekretarzem M. Grydzewskiego (zob. jego wspomnienie pt. Pryncypał, w: Książka o Grydzewskim. Szkice i wspomnienia, Londyn 1971, s. 181–186). W 1952 r. podjął pracę w brytyjskich firmach ubezpieczeniowych; przez ok. 20 lat zawodowo podróżował po świecie; był dyrektorem jednej z firm Lloyd’s of London. Współpracował jako korespondent i publicysta z pismami emigracyjnymi, m.in. z „Orłem Białym”, „Wiadomościami”, „Tygodniem Polskim”, „Kulturą”. Autor kilku tomów wspomnień oraz rozmów z Edwardem Raczyńskim pt. Czas wielkich zmian, Paryż 1990; członek Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie (ZPPnO; przez 10 lat wiceprezes), Związku Dziennikarzy RP na Obczyźnie oraz Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (w Warszawie); w 2009 r. laureat nagrody ZPPnO za całokształt twórczości.