DROGA PIęTNASTA.
Piętnaſta drogá twoiá byłá o moy
namilſzy Pánie Iezu Kryſte/ kiedyś ſzedł do oné=
go krzyżá/ y chćiałeś dobrowolnie położyć ſie ná
krzyż/ ále oni niewierni kátowie/ wielkim gwał=
tem ćię porwáli y ná krzyżu porzućili: naprzód rę=
ce/ potym nogi okrutnie przybili/ y wſzytkié ſtáwy
y żyły porwáli/ iż káżdy ſtaw twéy naświętſzéy mi=
łośći mógł bydź zliczón: podnieśli ćię potym z krzy
żem wzgórę/ y vpuśćili ćię záś ná źiemię/ gdźieś v=
padł wielkim gwałtem z onym wielkim á ſrogim
krzyżem. O móy namilſzy dobrodźieiu/ tám ſie prá=
wie odnowiły wſzytkié boleśći/ y oné rány wſzyſt=
kié znowu ſie otworzyły/ z których krew okrutnie
płynęłá. Oto ia też vpadam przed oblicznośćią
twoią/ dźiękuiącći zá ták wielką łáſkę y okrutną
mękę: á proſzę ćię/ ábyś mię vchował vpadku duſz=
négo y ćieleſnégo przed oblicznośćią nieprzyiaćiół
moich: niechay tá naświętſza męká twoiá będźie
záſczyceniém y obronieniém moim przećiwko nie=
przyiaćiołóm duſze y ćiáłá mégo. Amen.
Zátym mówić Paćiérz/ y Zdrowę Máryią.