DROGA DZIESIONTA. Dźieśiąta drogá twoiá byłá o moy
namilſzy Pánie Iezu Kryſte/ kiedy oni niewierni
kátowie kazálić po oné ſukienki twoie/ ábjś ſie w nie
oblókł/ y zbiérałeś ie ſobie po źiemi/ będąc ták wiel=
kiéy mdłośći y boleśći vtrapiony. O móy namilſzy
Pánie Iezu Kryſte/ przez twoię ták wielką pokorę
y poſłuſzeńſtwo/ iákoś był poſłuſznym onym ká=
tóm ſwoim złośliwym/ á toś wſzyſtko czynił dla
mégo zbáwienia. Dayże mi téż to o móy namilſzy
Pánie/ ábym ia téż byłá ták poſłuſzna woli twoiéy
y przykazánia twégo świętégo/ á day mi to ábym
ſobie życzyłá piérwéy vmrzéć/ á niżlibym miáłá
kiedy ćiebie tákim grzéchem obráźić/ przez którybym
miáłá ſobie vtráćić łáſkę twoię naświętſzą/ y zbá=
wienié ſwoie/ dla któregoś ty ták wiele vćiérpiał/
y ták wiele krwie wylał. Amen.
Zátym mówić Paćiérz/ y Zdrowę Máryią.