Sag Harbor 21.XII.
[1]Przy dacie „49” – dopisane ołówkiem, prawdopodobnie przez Halinę Wierzyńską podczas porządkowania korespondencji.
Kochany Mietku, posyłam Ci na Święta, na Nowy Rok i na Twoje urodziny dwa krawaciki do wyboru. Morenowy wydaje mi się lepszy i pewnie lepiej byłoby Ci w tym kolorze, ale jeżeli wolisz drugi – proszę bardzo. Jeśli nie odpowiada Ci żaden, mam jeszcze kilka innych na warsztacie i przyślę Ci, byś sam sobie wybrał. Nie potrzebuję Ci dodawać, jaką sprawi mi przyjemność, jeżeli którykolwiek przypadnie Ci do gustu. – Liścik dostałem dzisiaj i wysyłam go dalej
[2]Prawdopodobnie Wierzyński był pośrednikiem w przekazaniu Grydzewskiemu listu od Zofii Floyar-Rajchmanowej.
. –
Mój urząd propagandy jest tak przepracowany w kuchni, w domu, przy korespondencji i mnóstwie innych zajęć, że nie mogę mieć do niego pretensji, gdy posyła coś specjalistom
in crudo[3]Łac.: w stanie surowym.
. – Załączam jedną recenzję. – Ściskam Cię i całuję, pisz.
Halusia to samo.
Kazimierz
Żal mi tego wolnego miejsca, więc jeszcze dopisuję.
Chopin i
Stettinius wysłany. Czy go dostałeś? Nie daj
Zbyszewskiemu Chopina do recenzji, bo to jednak durny facet z tymi facecjami arystokratycznymi (
vide StudnickiW.A. Zbyszewski, O p. Studnickim i o sylogizmach, „Wiadomości” 1949, nr 50 (193) z 11 grudnia. – Artykuł dotyczył z jednej strony Władysława Studnickiego-Gizberta, polityka i publicysty o wybitnie proniemieckiej orientacji, który w 1948 r. zadeklarował gotowość wystąpienia w charakterze świadka obrony w procesie niemieckiego feldmarszałka Ericha von Mansteina (właśc. von Lewinskiego) sądzonego jako za zbrodniearz wojenney, z drugiej – argumentów Zygmunta Nowakowskiego atakującego Studnickiego w artykule Hobby p. Studnickiego, „Wiadomości” 1949, nr 46 (189) z 13 listopada).
[4]Początek zakreślenia tekstu ołówkiem na lewym marginesie
Silva znakomity zwłaszcza w polemikach politycznych, bardziej atrakcyjny niż dawniej
Kroniki Tygodniowe, od niego zaczynam czytać numer. Skąd masz takie wiadomości jak w notatce o
Somerset MaughamieTekst w rubryce Silva rerum w „Wiadomościach” 1949, nr 49 (192) z 4 grudnia dotyczył jego podróży do Rosji w tajnej misji, w 1917 r. oraz jego poglądów na literaturę rosyjską.? Czy szperasz w bibliotece, czy masz to w głowie?
Frau Piwke – pretensjonalna. Eksperymenty stylistyczne
Haupta nieudane i właściwie nie do zniesienia (
Madrygał). Bardzo dobry
Herling. Kiedy będą znowu boskie wiersze
Wierzyńskiego? Kiedy zaczniesz drukować
Chopina w całości?…
[5]Koniec zakreślenia tekstu ołówkiem na lewym marginesie – to tego fragmentu odnosi się uwaga dopisana ołówkiem na lewym marginesie
Czy mógłbyś dosłać dla mnie po polsku
Czerwone i czarne i
Pustelnię parmeńską, którą ogłasza Klub Książki Polskiej? Bardzo proszę.
Uściski dla
Nowakow[skiego] za
Świeczkę Leninowi.
K.
P.S. Do najlepszych książek w 1949 zaliczył
Chopina także
„Boston Herald” z 11.XII.
Dopisek ołówkiem na lewym marginesie:
Tylko tego nie drukuj pod moim nazwiskiem.