Informacje Podstawowe

Jak cytować?

• Cytowanie korpusu listów 

Uwaga: Poniższy zapis można potraktować jako propozycję i dostosowywać do innych stylów cytowania, jeżeli tylko zostaną zawarte wszystkie wymienione niżej informacje.

1. Dorosz Beata, Szleszyński Bartłomiej, kierownicy naukowi edycji, Korespondencja Jana Lechonia i Kazimierza i Haliny Wierzyńskich. Naukowa edycja cyfrowa, 2022, https://tei.nplp.pl/documents/korespondencja-jana-lechonia-i-kazimierza-wierzynskiego/

2. Lechoń, Jan, Wierzyńska, Halina and Kazimierz Wierzyński. Korespondencja Jana Lechonia i Kazimierza i Haliny Wierzyńskich. Naukowa Edycja Cyfrowa. Edited by Bartłomiej Szleszyński and Beata Dorosz. TEI Panorama, 2022. https://tei.nplp.pl/documents/korespondencja-jana-lechonia-i-kazimierza-wierzynskiego/.

3. Dorosz Beata, Szleszyński Bartłomiej, kierownicy naukowi edycji Korespondencja Jana Lechonia i  Kazimierza i Haliny Wierzyńskich. Naukowa edycja cyfrowa, 2022, https://tei.nplp.pl/documents/korespondencja-mieczyslawa-grydzewskiego-i-kazimierza-wierzynskiego 

• Cytowanie listu lub innego dokumentu w edycji z naciskiem na pracę edytora cyfrowego

1. Szulińska Agnieszka (edytor cyfrowy), Wierzyński Kazimierz, [31 grudnia1946], w: Korespondencja Mieczysława Grydzewskiego i Kazimierza i Haliny Wierzyńskich. Naukowa Edycja Cyfrowa, Beata Dorosz i Bartłomiej Szleszyński (kierownicy naukowi edycji), 2022, https://tei.nplp.pl/document/515 

• Cytowanie listu lub innego dokumentu w edycji z naciskiem na pracę autora listu

Wierzyński Kazimierz, [31 grudnia 1946], Agnieszka Szulińska, edytor cyfrowy, w: Korespondencja Mieczysława Grydzewskiego i Kazimierza Wierzyńskiego. Naukowa Edycja Cyfrowa,Beata Dorosz i Bartłomiej Szleszyński (kierownicy naukowi edycji), 2022, https://tei.nplp.pl/document/515 

Licencje 

Uwaga: Na licencje poszczególnych elementów NEC wpłynęły różnorodność danych w naukowej edycji cyfrowej, wartości otwartej nauki oraz poszanowanie praw autorskich różnych podmiotów

• tekst edycji (treść listu, metadane i komentarze edytorskie, w tym opisy bytów): https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ 

• software: GNU General Public License v3.0 

• inne materiały (np. ilustracyjne): informacja o licencji znajduje się bezpośrednio przy danym materiale. 

Wykonawcy edycji cyfrowej i ich rola w projekcie

• Kierownik merytoryczny: Beata Dorosz

• Kierownik prac nad korpusem cyfrowym: Bartłomiej Szleszyński

• Opracowanie komentarza edytorskiego: Beata Dorosz, Paweł Kądziela, Konrad Niciński

• Przepisywanie tekstu: Grażyna Jaroszewicz, Agnieszka Humeniuk

• Kolacjonowanie tekstu: Beata Dorosz, Monika Nicińska

• Edytorzy cyfrowi: Konrad Niciński, Kajetan Mojsak, Paweł Rams, Agnieszka [z d. Kochańska] Szulińska, współpraca: Agnieszka Kuniczuk

• Opracowanie graficzne: Paweł Ryżko, Agnieszka Zalotyńska

• Nota edytorska korpusu cyfrowego: Kajetan Mojsak, Konrad Niciński, Paweł Rams, Bartłomiej Szleszyński, Agnieszka Szulińska, Beata Dorosz, Anna Mędrzecka-Stefańska

• Programiści: Krzysztof Goliński, Maciej Kalczyński

• Współpraca przy testach oprogramowania: Hanna Kwaśny, Marta Marczewska, Izabella Ratyńska

Informacja o grancie - finansowanie 

• Numer rejestracyjny projektu: 1aH 15 0173 83

• Numer umowy: 0173/NPRH4/H1a/83/2015

• Tytuł projektu: Skamandrycka triada na emigracji. Edycja listów Jana Lechonia, Kazimierza Wierzyńskiego i Mieczysława Grydzewskiego (publikacja książkowa i cyfrowa). 

• Kierownik projektu: Beata Dorosz

• Termin rozpoczęcia realizacji projektu: 29.09.2015 r.; 

• Termin zakończenia realizacji projektu: 28.06.2022 r.

Archiwa oryginałów listów w opracowywanej korespondencji 

Listy w znakomitej większości pochodzą z archiwum Kazimierza Wierzyńskiego w Bibliotece Polskiej POSK w Londynie (sygn. 1360/Rps/VI/1.f1, 1360/Rps/VI/1.f2, 1360/Rps/VI/2f, 1360/Rps/VII/1b, 1360/Rps/VII/1c). Pozostałe znajdują się w:

• Polskim Instytucie Naukowym w Ameryce (Polish Institute of Arts and Sciences of America) z siedzibą w Nowym Jorku, w kolekcjach archiwalnych Kazimierza Wierzyńskiego, Jana Lechonia i samego Instytutu,

• Archiwum Emigracji w Bibliotece Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu,

• Bibliotece Narodowej w Warszawie, w archiwum prof. Aliny Kowalczykowej,

• Muzeum im. Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów w Stawisku,

• zbiorach prywatnych prof. Rafała Habielskiego.

Lokalizacja inna niż Biblioteka Polska POSK w Londynie podawana jest w metryczkach listów wraz z sygnaturą.

(Informacje za: Mieczysław Grydzewski, Kazimierz i Halina Wierzyńscy, Listy. Tom 1. 1920–1947, opracowała Beata Dorosz przy współpracy Pawła Kądzieli, Wydawnictwo IBL PAN 2022, s. 43-44)

Wobec tradycyjnego wydania książkowego

Niniejsza naukowa edycja cyfrowa pozostaje w  relacji do wydania papierowego opracowywanej korespondencji o następujących adresach bibliograficznych:

1. Jan Lechoń, Kazimierz Wierzyński, Listy 1941-1956. Opracowała Beata Dorosz przy współpracy Pawła Kądzieli. Warszawa: Wydawnictwo IBL PAN 2016, 642 s.

2. Mieczysław Grydzewski, Kazimierz i Halina Wierzyńscy, Listy. Opracowała Beata Dorosz przy współpracy Pawła Kądzieli. Warszawa: Wydawnictwo IBL PAN 2022.

• T. I: 1920-1947, 600 s. 

• T. II: 1948-1952, 704 s. 

• T. III: 1953-1957, 672 s. 

• T. IV: 1958-1969, 768 s.

Edycje paralelne

1. Obie edycje powstały równolegle we wspólnym finansowaniu (LINK DO SEKCJI FINANSOWANIA) i są równorzędne - żadna nie jest pochodną drugiej, ani nie jest bardziej “podstawowa” - w zamyśle twórców mają różne funkcje, i obiegi czytelnicze, lecz jakość materiału edycji i komentarza jest tożsama, wyznaczana przez standardy edytorstwa naukowego w IBL PAN. 

2. Za treść opracowanych listów oraz komentarzy objaśniających w obu wersjach odpowiada kierownik merytoryczny projektu, Beata Dorosz, za strukturę i funkcjonalności edycji cyfrowej odpowiadał kierownik części cyfrowej projektu, Bartłomiej Szleszyński.

3. Prace nad przepisywaniem i  kolekcjonowaniem listów oraz opracowanie tekstu przygotowano wspólnie dla obu edycji. Następnie tak przygotowany tekst dostosowywano w wydaniu cyfrowym do charakterystycznych dla niego narzędzi.

Funkcjonalności naukowej edycji cyfrowej

Zawartość bazowa obu edycji jest taka sama (zakres listów i innych dokumentów, autorów korespondencji), natomiast informacje w obu są poddane innej strukturyzacji danych.

W edycji cyfrowej natomiast:

1. Dodane są inne możliwości przeszukiwania, rozbudowany jest indeks osobowy, stworzono indeks miejsc, utworów, czasopism, organizacji.

2. Można uzyskać dane na temat określeń poszczególnych jednostek indeksowych (nazywanych dalej bytami) w sekcji “szablony użycia”. 

3. W korpusie listów autorstwa Jana Lechonia i Kazimierza Wierzyńskiego testowo wprowadzono rozwiązania: 

• powiązania pomiędzy poszczególnymi listami, wskazujące, który list jest bezpośrednią odpowiedzią na inny (biorąc pod uwagę, że układ chronologiczny korespondencji nie daje odpowiedzi na takie pytania); 

• tagi “Dziennik Lechonia” oraz “Pamiętnik poety” Wierzyńskiego w listach, gdzie równolegle można znaleźć opis sytuacji z listu w przypisanym dokumencie osobistym.

Zasady pisowni i transkrypcji naukowej edycji cyfrowej 

(Informacje bazują na: Zasady pisowni i transkrypcji ze Wstępu do Mieczysław Grydzewski, Kazimierz i Halina Wierzyńscy, Listy. Opracowała Beata Dorosz przy współpracy Pawła Kądzieli. Warszawa: Wydawnictwo IBL PAN 2022.)

1. Zachowano zgodny z oryginałami listów podział na akapity i zdania.

2. Daty autorskie pozostawiono w formie zgodnej z podstawą (nie wprowadzono ujednoliceń w zakresie słownego lub cyfrowego zapisu miesięcy, nie ingerowano w użycie znaków interpunkcyjnych). 

3. Zachowano stosowane przez autorów wersaliki. 

4. Informacje dotyczące podkreśleń, podkreśleń wielokrotnych i fragmentów tekstu w oryginale napisanych pismem czerwonego koloru dodatkowo opatrzono przypisami wyjaśniającymi. 

5. Poprawiono oczywiste, niebudzące wątpliwości błędy literowe, w nielicznych przypadkach zmieniono też zniekształcony zapis nazwisk (zwłaszcza tych, które w innych miejscach tekstu miały formę właściwą). 

6. Zmodernizowano ortografię, choć Wierzyński buntował się przeciw nowym jej regułom, wprowadzonym w 1936 r., i na ogół ich nie respektował. 

7. Obowiązujące dziś zasady zastosowano w zakresie pisowni dużą i małą literą oraz łącznej, rozdzielnej i z dywizem, zachowano jednak pewne specyficzne cechy pisowni autorów (jak np. określenie „ex-przyjaciółka” użyte przez Wierzyńskiego, a nie współczesne „eksprzyjaciółka”, czy pisany przez obu korespondentów wielką literą „Kraj”). 

8. Utrzymano sposób zapisu nazw geograficznych (łącznie ze wszystkimi wariantami nazwy: Nowy Jork, New Jork, New York, N. Y. etc.). 

9. W dużym stopniu zmodernizowano użycie przecinka, nie respektując upodobań Grydzewskiego w tym względzie (redaktor nie używał go m.in. przed spójnikiem „że” i zaimkiem „który”); w inne znaki interpunkcyjne ingerowano rzadko, tylko w sytuacjach, kiedy uznano to za naprawdę konieczne (np. dostawiając w paru miejscach brakujący znak zapytania w zdaniach będących ewidentnie pytaniami). 

10. W części materiału dodano polskie znaki diakrytyczne, niektóre listy były bowiem pisane na maszynie z angielską czcionką, a autorzy dostawiali diakryty ręcznie, ale nie czynili tego dokładnie i konsekwentnie. 

11. Ujednolicono pisownię tytułów czasopism zgodnie z obowiązującą dziś ortografią i według współczesnej normy zapisano je w cudzysłowie.

12. Tytuły książek, utworów literackich, spektakli, filmów, dzieł muzycznych i plastycznych zapisano kursywą, nawet jeśli w oryginale były ujęte w cudzysłów. 

13. Wyrazy i wyrażenia obce także wyróżniono pismem pochyłym. Liczebniki generalnie zapisano słownie; w zapisach liczebników (odnoszących się na ogół do cen) w rodzaju 100.00 i 100,00 usunięto kropki i przecinki – w ich miejsce zgodnie z dzisiejszą normą wstawiono spacje.

14. Nieliczne zatem wyrazy, których nie udało się odczytać, oraz inne nieodczytane fragmenty tekstu (np. nieczytelna część stempla pocztowego) oznaczono [--- ]; słowa odczytane hipotetycznie oznaczono [?]. 

15. Wszystkie informacje w nawiasach kwadratowych [ ] pochodzą od edytorów.

Otwartość 

Cyfrowy korpus skamandrycki, podobnie jak wszystkie inne korpusy na platformie TEI.NPLP.PL, jest całkowicie otwarty dla użytkowników - nie tylko bez żadnych opłat, ale i bez konieczności rejestracji/ logowania każdy użytkownik może 

• zapoznawać się z poszczególnymi listami i opisami bytów, 

• korzystać ze wszystkich narzędzi dostępnych na platformie,

•  pobierać każdy z listów zarówno w wersji tekstowej, jak i oznaczony w standardzie TEI. 

Otwarty jest również kod programistyczny, który zostanie udostępniony na platformie GitHub w 2023. Korpus skamandrycki, na ile umożliwia to edycja cyfrowa z wykorzystaniem TEI, spełnia dyrektywy FAIR. Zob. licencje

Model działania platformy TEI.NPLP.PL (TEI PANORAMA) - “manufaktura edycji”

[OBRAZ]

Platforma TEI.NPLP.PL (TEI PANORAMA) zawiera dwa zasadnicze komponenty:

1. Edytor do oznaczania tekstów w standardzie TEI (backend, strefa dla twórców edycji)

2. Oprogramowanie do wizualizacji edycji (frontend, strefa dla użytkownika)

To samo oprogramowanie (zarówno frontendowe, jak i backendowe) obsługuje wszystkie korpusy edytorskie. Sposób wykorzystania oprogramowania zależy od systemowych decyzji podjętych przy tej konkretnej edycji i jest wdrażane poprzez ręczne oznaczanie korpusu przez edytorów cyfrowych. Wszystkie korpusy na platformie korzystają z tego samego zbioru znaczników TEI, jednak sposób ich zastosowania zależy od specyfiki danej edycji i decyzji podjętych przez edytorów.

Byty i ich oznaczanie. Zasady anotacji semantycznej

Byt w kolekcji zawierającej Korespondencję Kazimierza Wierzyńskiego, Jana Lechonia oraz Mieczysława Grydzewskiego, rozumiany jest jako jednostka indeksowa. W tekście jej przywołanie może przybierać różnorodne (metonimiczne, peryfrastyczne, charakteryzujące, emocjonalne) formy. Ze względu na kwestie techniczne i kontekst użycia nazwy bytu nie zawsze można było zastosować wszystkie reguły; sposób oznaczania jest często kwestią interpretacyjną (możliwe było różne oznaczanie tego samego bytu przez różnych edytorów).

Wyróżnione kategorie bytów:

Osoby

• Oznaczenia imion, nazwisk, pseudonimów, apostrof

• Jako osoby oznaczono wszelkie nazwy skrócone np. KW, K. jako Kazimierz Wierzyński

• Oznaczenie jako osób określeń metonimicznych oraz charakterystyk np. “Twój Anioł Stróż” jako Kazimierz Wierzyński

• W przypadku użycia przez autora listu błędnej nazwy byt osobowy oznaczono poprawnie z dodaniem komentarza edytorskiego

• W przypadku małżeństw oraz grup osób, o ile nie dało się w tekście oznaczyć osobno każdej postaci, stworzono osobny byt z podaniem nazwiska oraz imion (np. Wierzyńscy Kazimierz i Halina) bądź tworzono byt złożony z ciągu imion i nazwisk (np. Grydzewski Mieczysław i Grocholski Kazimierz)

• Nazwy osobowe nie odnoszące się do postaci historycznych zostały oznaczone jako osoby z dodaniem informacji, że są to postacie fikcjonalne (np. Kmicic)

Miejsca

• Oznaczenia nazw ulic, miast, regionów, krajów, kontynentów itp.

• Oznaczenia dokładnych adresów (osób, instytucji) podanych w korespondencji

• Znane restauracje, księgarnie, sklepy itp. oznaczano jako miejsca (np. Pod Bachusem)

Utwory

• Pełne tytuły utworów literackich, publicystycznych, naukowych

• W przypadku tej samej nazwy dla więcej niż jednego utworu w nawiasie podano nazwisko autora bądź inne konkretyzujące określenie np. Wiersze wybrane (Teofila Lenartowicza)/Wiersze wybrane (Kazimierza Wierzyńskiego); Burza (Kazimierza Wierzyńskiego)

• Oznaczenie metonimicznych oraz peryfrastycznych określeń utworów (np. “książka humorystyczna” jako Rzeczpospolita Babińska. Śpiewy historyczne)

• W przypadku użycia przez autora listu błędnego lub skróconego tytułu, utwór oznaczono poprawnie z dodaniem komentarza edytorskiego

• W przypadku gdy autor listu nie wymienia tytułu, a edytorowi udało się ustalić, o jakim utworze mowa, został on wymieniony w przypisie z dodaniem odpowiedniego komentarza kontekstowego

• W przypadku gdy autor posługuje się jednym wyrazem lub określeniem w odniesieniu do wielu utworów (np. moje wiersze), a edytorowi udało się ustalić, o jakich utworach mowa, nazwy wszystkich podano w przypisie

Czasopisma

• Oznaczanie pełnych oraz skróconych nazw czasopism, gazet, periodyków, wydawnictw cyklicznych

• Oznaczenie określeń metonimicznych oraz peryfrastycznych 

• W przypadku użycia przez autora listu błędnej nazwy oznaczono poprawnie z dodaniem komentarza edytorskiego

Organizacje

• Jako “organizacje” oznaczano instytucje, wydawnictwa, związki, stowarzyszenia, uniwersytety, redakcje, firmy, kluby, fundacje, placówki, cykliczne wydarzenia etc.

• Oznaczanie pełnych oraz skróconych nazw organizacji

• Oznaczenie metonimicznych oraz peryfrastycznych określeń organizacji

• W przypadku użycia przez autora listu błędnej lub skróconej nazwy organizacji oznaczono ją poprawnie, w pełnym brzmieniu, z dodaniem komentarza edytorskiego

• W niektórych przypadkach to samo określenie może, w zależności od kontekstu, być oznaczone jako organizacja bądź jako miejsce (np. New York Public Library)

Inne zasady oznaczania bytów

• Nazwy bytów oznaczono wyłącznie w tekście źródłowym. W przypisach, opisach bytów, opisach kontekstowych nie oznaczano ich jako jednostki indeksowe 

• W przypadku ‘bytów mnogich’, a więc określeń odnoszących się do więcej niż jednego bytu, stosowano rozwiązania opisane w zasadach oznaczania każdego rodzaju bytów

Szablony użycia

Peryfrastyczne, metonimiczne oraz inne sposoby opisu dających się jednoznacznie zidentyfikować bytów składają się na “szablony użycia”. Tym samym jeden byt może posiadać wiele różnorodnych określeń, nierzadko będących rozbudowanymi opisami. Wszystkie szablony użycia przyporządkowane danemu bytowi można odnaleźć na stronie tego bytu.

Relacje między bytami

W niniejszej edycji testowano rozwiązanie łączenia bytów w indeksie między sobą, nazywając również łączące ich relację. Przykładowo byt osobowy Machut Jadwiga (Wisia) z d. Łobzowska ma na swojej stronie połączenie z bytami osobowymi Łobzowski Ludwik - z dopiskiem ojciec, oraz z Grydzewski Mieczysław właśc. Jerzy Grycendler z dopiskiem wujek. Możliwe są także relacje autor-dzieło, osoba-przynależność do organizacji itd., jednak całościowe wprowadzenie tego typu danych jest aktualnym planem na przyszłość w rozwoju platformy.

Komentarz w edycji

W edycji cyfrowej obu bloków korespondencji przyjęto zasadę, że wszystkie komentarze odnoszące się do wyodrębnionych bytów (Osoby/Miejsca/Utwory/Czasopisma/Organizacje) zostały opublikowane w formie noty przyporządkowanej danemu bytowi.  Rozróżnić można dwa typy not: 

1. ogólną, przypisaną bytowi na stałe i pojawiającą się w każdym komentarzu (np.: „pisarz i poeta”); 

2. kontekstową, która stanowi komentarz wyłącznie do określonego przez edytora zdarzenia, podobnie jak czyniłby to komentarz umieszczony w przypisie w wydaniu książkowym. 

W tradycyjnej formie przypisu pozostały wyłącznie informacje, które nie stanowią komentarza do żadnego z bytów, przede wszystkim komentarze edytorskie dotyczące stanu dokumentu i jego odczytania (np. informacje o ubytkach, fragmentach nieczytelnych czy o też o osobach, których nie udało się zidentyfikować).

Tryb pracy i procedury (workflow) przy tworzeniu korpusu cyfrowego

[OBRAZ]

1. Zadania zespołu cyfrowego

   • Opracowanie zespołu funkcjonalności narzędzi

   • Opracowanie struktury danych ZOB. Struktura i oznaczanie danych

   • Wybór zbioru znaczników TEI

   • Stworzenie specyfikacji narzędzi

   • Nadzór nad realizacją specyfikacji - stworzeniem narzędzia

   • Opracowanie graficzne strony - zawodowego grafika - można w tym miejscu nawet podlinkować do tych artykułów BSz

   • Komunikacja z zespołem programistycznym

2. Zadania edytorów cyfrowych

   • opracowanie konwencji wprowadza anotacji adekwatne do konkretnej NEC - przykład problemu: byty mnogie? niżej więcej

   • wprowadzenie treści listów oraz ich anotacja,

   • dodawanie komentarza kontekstowego oraz przypisów,

   • wprowadzanie metadanych oraz umieszczanie materiałów wizualnych

   • testowanie platformy do cyfrowej edycji korespondencji, konsultowanie, wprowadzanie oraz testowanie zmian poprawiających jakość działania narzędzia.

   • łączenie jej z innymi katalogami

   • wyrażanie sugestii rozbudowy opisów bytów

Struktura korpusu. Oznaczanie danych

Struktura 

Struktura całości edycji w serwisie tei.nplp.pl składa się (w obrębie każdej z edycji) z trzech poziomów: dokumentu, wersji i fragmentu. 

• Dokument oznacza autonomiczną całość (w wypadku edycji korespondencji - pojedynczy list)  wraz z wszystkimi przypisanymi mu metadanymi; 

• Wersja  - jedna z trzech wersji danego dokumentu; 

• Fragment - mniejsza całostka w obrębie wersji;

• W wypadku edycji korespondencji Jana Lechonia, Mieczysława Grydzewskiego i Kazimierza Wierzyńskiego każdy list ma tylko jedną wersję, co wynika z natury materiału źródłowego.

Metadane dokumentu

• Tytuł (konwencja za wydaniem papierowym) np. [31 grudnia 1946]; w przypadku listów pisanych w tym samym dniu przez różnych autorów: [20 września 1948 - MG do KW]; w przypadku listów pisanych tego samego dnia przez jednego autora: [22 września 1953 - II]

• Autor: po wpisaniu nazwiska autora na stronie jego bytu można znaleźć wszystkie dokumenty, których jest autorem lub odbiorcą

• Dominującym typem dokumentu jest list, jednak w korespondencji znajdują się też inne typy, takie jak np. kartka pocztowa czy mowa pogrzebowa, nietworzące samodzielnego korpusu, a stanowiące kontekst do korespondencji

• Szczegółowe informacje bibliograficzne wskazują czy oryginał ma formę rękopisu czy maszynopisu, zawierają również dane na temat fizycznej postaci listu

• Pozostałe pola metadanych  (np. data utworzenia i ostatniej aktualizacji dokumentu) wypełniane były automatycznie. 

Standard TEI. Przyjęte zasady kodowania

Przyjęto standard Text Encoding Initiative (https://tei-c.org/), zestaw znaczników XML opracowany specjalnie dla danych z zakresu humanistyki. Znaczniki zostały dobrane na podstawie substandardu TEI Simple (https://tei-c.org/2014/09/10/tei-simple/), w zamyśle odpowiedniego dla osób rozpoczynających pracę w naukowym edytorstwie cyfrowym, jednak z powodu braku rozwijania tej wersji TEI, od 2019 roku zespół opiera się na zestawie znaczników opisanych w Guidelines P5 (https://tei-c.org/release/doc/tei-p5-doc/en/html/index.html). 

Anotacja danych w treści korespondencji: byty

Dane określane jako “byty”, pełniące m.in. funkcję indeksu, określano tagami <name> , <title> oraz <phr> i różnicowano wartościami atrybutu <type> Dla poszczególnych kategorii bytów wygląda to następująco:

• Osoba: <name type=”person” key="2378">

• Miejsce: <name type="place" key="1536">

• Utwór: <title type="book" key="3330">

• Czasopismo <title type="journal" key="4992">

• Organizacja <name type="organization" key="2863">

• Leksykon <phr type="lexicon" key="3017">

• Dodatkowo, atrybut key służy do identyfikacji bytu w bazie danych

Anotacja innych danych w treści korespondencji

• przypisy pochodzące od edytorów tradycyjnych niemieszczące się w strukturze bytów mogą zostać dodane do treści korespondencji z użyciem tagu <note>

• formatowanie tekstu 

pogrubienie <hi rend="bold">

• kursywa <hi rend="italic">

• koniec akapitu <lb/>

• linkowanie <ref target="">

TEI z metadanych

Informacje automatycznie generują się na podstawie wypełnionego  formularza i grupują w ramach tagów <titleStmt>, <sourceDesc>, <profileDesc>, <langUsage> poprzez wypełnienie pól w zakładce Metadane

• <title> - pole Tytuł, wpisywano datę listu

• <docAuthor> - pole Opracowanie cyfrowe, podawani są edytorzy cyfrowi dokumentu

• <author> pole Autor, podawany jest nadawca listu

• <bibl> - opis danych artefaktowych listu, podawane w Informacje bibliograficzne, np. “List pisany czarnym atramentem na arkuszu papieru listowego z widocznymi znakami wodnymi; data roczna – 1948 – ustalona na podstawie treści listu, nawiązującego do poprzedniego listu Lechonia; w odpisie maszynopisowym zapisana pełna data: „12 maja 1947” – błędna, Wierzyńscy mieszkali bowiem w Stockbridge od listopada 1947.” (https://tei.nplp.pl/document/50) 

• <language> - pole langUsage, podawany jest kod języka wg ISO 639-3 (https://glottolog.org/glottolog/language) 

<creation from="" to=""> - utworzone na podstawie wypełnienia pól Autor i Odbiorca np. <creation from="wierzynski-kazimierz" to="lechon-jan">

• <date when=""/><date when="1948-05-12"/> - utworzone na podstawie wypełniania pól “Data stworzenia”

• <name type="place" key="1424">Stockbridge (Massachusetts)</name> utworzone na podstawie wypełniania pól Miejsce utworzenia

• Pola w metadanych poza Tytuł  nie były obowiązkowe do wypełnienia, co jest ważne w przypadku, gdy brak danych np. o miejscu utworzenia listu

Bibliografia projektu

Teksty o naukowej edycji cyfrowej - Artykuły opublikowane

1. Agnieszka Kochańska, Konrad Niciński, Cyfrowa edycja listów Lechonia, Wierzyńskiego i Grydzewskiego – założenia projektu i wstępne rozpoznania, „Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie” 2016 nr 2: Edytorstwo w świecie elektronicznym, s. 15-20; dostęp on-line:  http://dx.doi.org./10.12775/SE.2016.014

2. Beata Dorosz, Bartłomiej Szleszyński, Skamandryci w cyfrowej rzeczywistości, “Biuletyn Polonistyczny”; edycja z 9 września 2019; dostęp on-line: https://biuletynpolonistyczny.pl/articles/skamandryci-w-cyfrowej-rzeczywistosci,92/details

3. Konrad Niciński, „Drogi Żuczku!...” O odcieniach intymności w korespondencji Wierzyński–Grydzewski–Lechoń i sposobach ich edytorskiego opracowania, „Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie”: Intymistyka a edytorstwo, (pod red. A. Markuszewskiej), 2019 nr 2 s. 97-101; dostęp on-line: https://doi.org/10.12775/SE.2019.0029

4. Bartłomiej. Szleszyński, O problemach zarządzania projektowego w humanistyce cyfrowej (na przykładzie Nowej Panoramy Literatury Polskiej), „Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej” 2019, seria XXV, s. 209-228; dostęp on-line: https://rcin.org.pl/dlibra/publication/134023/edition/112786/content

5. Agnieszka Szulińska, Paweł Rams, Cyfrowa edycja korespondencji Lechonia i Wierzyńskiego (1941–1955) w kontekście prywatności dyskursu. Analiza przypadku, „Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie”: Intymistyka a edytorstwo, (pod red. A. Markuszewskiej), 2019 nr 2 s. 103-110; dostęp on-line: https://doi.org/10.12775/SE.2019.0030

6. Maciej Maryl, Marta Błaszczyńska, Bartłomiej Szleszyński, Tomasz Umerle, Dane badawcze w literaturoznawstwie, „Teksty Drugie” 2021 nr 2, s. 13 - 44 ; dostęp on-line: https://rcin.org.pl/Content/214075/WA248_248110_P-I-2524_maryl-dane_o.pdf

Teksty oparte w częściowo/ w całości na opracowanym korpusie listów

1. Beata Dorosz: „Co by było, gdyby...”, czyli o (dwóch) możliwych, a niezrealizowanych historiach emigracyjnych. „Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej”, Seria XXIII, 2017 s. 132-154; dostęp on-line: https://rcin.org.pl/dlibra/show-content/publication/86344?id=86344

2. Halina Wierzyńska – o podróżach wojennych i emigracyjnych [wywiad nagrany w Nowym Jorku w latach 70. XX w. na taśmie magnetofonowej]. Opracowanie edytorskie Beata Dorosz. „Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie” 2017 nr 1: Podróżopisarstwo a problemy edytorskie, s. 193-221; dostęp on-line:  http://dx.doi.org./10.12775/SE.2017.0013

3.  Beata Dorosz, „Anioł chopinowski” i „nienapisany wiersz”. O korespondencji Haliny i Kazimierza Wierzyńskich (tuzin listów i garść uwag). „Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie”: Intymistyka a edytorstwo, (pod red. A. Markuszewskiej), 2019 nr 2 s. 153-174; dostęp on-line: https://doi.org/10.12775/SE.2019.0036

4. Beata Dorosz, O listach Jana Lechonia. „Teologia Polityczna Co Tydzień” 2019 nr 154 z 12 marca; dostęp on-line: https://teologiapolityczna.pl/lechon-poeta-czasu-katastrofy-tpct-154

5. Beata Dorosz, „Ojczyzny się nie odwiedza, do Ojczyzny się wraca”. O Kazimierzu Wierzyńskim na emigracji. Internetowy magazyn “Culture Avenue. Polska kultura poza krajem” (wyd. Austin, Teksas, USA), edycja z 11 lutego 2019; dostęp on-line: http://www.cultureave.com/ojczyzny-sie-nie-odwiedza-do-ojczyzny-sie-wraca-o-kazimierzu-wierzynskim-na-emigracji/

6. Beata Dorosz, Jan Lechoń’s and Kazimierz Wierzyński’s letters (some comments based on the critical edition) – „Tematy i Konteksty” 2020, Special Issue in English, No 1: A Selection of the Decade, s. 519-541; dostęp on-line:  https://doi.org/10.15584/tik.spec.eng.2020

7. Beata Dorosz, Skamandryckie listy na emigracji – garść informacji o korespondencji Jana Lechonia, Kazimierza Wierzyńskiego i Mieczysława Grydzewskiego, „Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej” 2020, seria XXVI, s. 264-276; dostęp on-line: https://rcin.org.pl/dlibra/publication/187557/edition/154139/content

8. Beata Dorosz, „Święta Halina II”. Szkic do portretu żony poety ze strzępków listów uczyniony (rzecz o Halinie Wierzyńskiej. W: Paryż, Londyn, Monachium. Nowy Jork. Powrześniowa emigracja na mapie kultury nie tylko polskiej, tom 3: Wybitne postaci kobiece, red. A.Janicka, E. Rogalewska, V. Wejs-Milewska, Białystok–Warszawa: IPN, UwB  2021, s. 343-374.

9. Beata Dorosz, Poeta i mecenas, czyli o przyjaźni „Leszka z Adasiem” (ze Stefanem Żeromskim w tle). W: „Odcisk palca – rozległy labirynt”. Prace ofiarowane profesorowi Wojciechowi Ligęzie na jubileusz siedemdziesięciolecia, red. M. Antoniuk, D. Siwor, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2021, s. 489-501.