(1881–1946), polityk, publicysta, redaktor (zob. PSB, t. 20). Odsunięty od służby państwowej przez środowisko gen. Władysława Sikorskiego, po kapitulacji Francji w czerwcu 1940 r. opuścił Francję i przez Hiszpanię, Portugalię i Brazylię dotarł w 1941 r. do Stanów Zjednoczonych. Pozostał przeciwnikiem polityki Sikorskiego wobec ZSRS, będącej następstwem układu Sikorski–Majski, którą konsekwentnie zwalczał w swojej publicystyce. W 1942 r. wraz z Wacławem Jędrzejewiczem i Henrykiem Floyarem-Rajchmanem współtworzył Komitet Narodowy Amerykanów Polskiego Pochodzenia, a w 1943 r. należał do twórców Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce. Odgrywał ważną rolę organizatora polskiej opinii publicznej w Stanach Zjednoczonych przeciw polityce ustępstw wobec Stalina i sterowanych przez niego rządów komunistów w Polsce. Zmarł nagle w Nowym Jorku 3 sierpnia 1946 r. Zob. I. Matuszewski, Wybór pism, New York 1952; tenże, Nie ma wolności bez wielkości. Pisma wybrane, t. 1: 1912–1942, wprow., wyb. i oprac. S. Cenckiewicz, Warszawa 2019 oraz tenże, O Polskę całą, wielką i wolną. Pisma wybrane, t. 2: 1943–1946, wprow., wyb. i oprac. S. Cenckiewicz, Warszawa 2019.