(1902-1982), działaczka społeczna i polityczna, żona Stanisława Kulczyńskiego, znajoma Kowalskiej ze Lwowa. W czasie okupacji prowadziła wspólnie z Kowalską cukiernię. Współpracowała z konspiracyjnym pismem „Wytrwamy”, należała do lwowskiej Okręgowej Delegatury Rządu. Na skutek ujawnienia tej działalności aresztowana przez NKWD w nocy z 8 na 9 I 1945 r. i zesłana do Krasnodonu (Donbas), gdzie pracowała w kopalni węgla. Została zwolniona 14 IX 1945 r., najprawdopodobniej na skutek interwencji naukowców polskich u Bolesława Bieruta. Po powrocie do Polski osiedliła się wraz z mężem we Wrocławiu. Pośmiertnie ukazały się jej wspomnienia obozowe Lwów – Donbas 1945 (1989).